Oliekoeken en lollepotten en tekenen á la Hundertwasser

De regen valt met bakken naar beneden. Er lijkt geen einde aan te komen. Ik word er een beetje down van. Ik kijk naar buiten door het keukenraam en zie de grijze lucht.
Het geluid van takken die tegen het raam aan tikken door de wind, maken me niet vrolijker.
Die stromende regen doet me, zoals wel vaker, aan stromende tranen denken.
Je zou er zo bij kunnen huilen. Tranen met tuiten.

Tranen met tuiten

Waar komt die uitdrukking eigenlijk vandaan? Ik zocht het op en vond er een mooi verhaal over op de website van Onze Taal. (met toestemming om dit te delen)

‘Als je anderen dikke tranen ziet huilen, kun je zeggen: ‘Ze huilen tranen met tuiten.’ Vaak bedoel je dan ook dat je al die tranen een beetje overdreven vindt: je vindt het vooral aanstellerij.

We kennen tuit tegenwoordig vooral in de betekenis ‘schenkpijp’ (van een theepot bijvoorbeeld), maar de oorspronkelijke betekenis is ‘punt, spits toelopend uiteinde’. Tranen met tuiten zijn dikke tranen. Dikke druppels hebben een ‘spitse punt’ bovenaan en een rond ‘buikje’ onderaan – zo worden ze ook vaak afgebeeld. Een dikke traan lijkt dus aan de bovenkant een ‘tuit’ te hebben. Tranen met tuiten betekent dus letterlijk iets als: ‘zúlke dikke tranen dat je ze als echte druppels (met een tuitje bovenaan) over je wangen ziet rollen’.

Tuitflesjes?
De uitdrukking tranen met tuiten komt al zeker vier eeuwen voor. Al minstens drie eeuwen doet ook een andere verklaring voor de herkomst van tranen met tuiten de ronde. Die verklaring verwijst naar een oud gebruik om nadat iemand overleden was, ‘klaagvrouwen’ in te huren. Dat waren vrouwen die als beroep hadden bij anderen te komen rouwen en huilen. Hun tranen werden verzameld in langwerpige flesjes: tuitflesjes. Deze flesjes werden bij de overledene in het graf gezet. Tranen met tuiten zou dan dus eigenlijk ‘tranen met tuitflesjes vol’ betekenen.

Helaas klopt deze uitleg niet. Er hebben weliswaar ‘professionele klaagvrouwen’ bestaan en bij archeologische opgravingen zijn in graven langwerpige flesjes gevonden. Men dácht dat die gebruikt waren om tranen op te vangen. Zo ontstond zelfs de naam lacrimatorium voor zo’n ‘tranenflesje’. Later bleek echter dat de flesjes ooit gevuld waren met balsem, geurige specerijen en olie.

Oliekoeken en lollepotten
Andere uitdrukkingen voor dikke tranen zijn tranen als oliekoeken en tranen als lollepotten. Oliekoeken zijn koeken die gebakken werden in raapolie. Lollepotten zijn stenen potten’.

Tranen als inspiratiebron

Het is natuurlijk duidelijk voor wie mijn nieuwe boekje* kent. Ik liet me lange tijd (en nog steeds) inspireren door tranen.

Regen, tranen en Hundertwasser

Inspiratie door tranen of door de regen?

De kunstenaar Hundertwasser vond het fijn als het regende. Hij nam zelfs de naam ‘Regentag’ op in zijn zelfbedachte namen.

Bij regen zijn de kleuren mooier en intenser. Hundertwasser verwerkt ook tranen/regendruppels in zijn werk.

Hundertwasser is een kunstenaar die veel mensen heeft geïnspireerd door zijn kleurrijke kunst. Gebouwen kregen een sprookjesachtige uitstraling dankzij de kunstzinnige ‘huizendokter’. Ook zijn zogenaamde ‘uientorens’ zijn bekend. Dat zijn wel heel dikke ‘tranen met tuiten’.

De mensen moeten oog hebben voor de natuur en er goed mee omgaan’

Door zijn grote hart voor de natuur is Hundertwasser een kunstenaar die heel goed in deze tijd zou passen. Hij ontwierp daktuinen en plaatste zelfs bomen in huizen en op daken.

Juist op donkere, regenachtige herfstdagen
Het is juist op de donkere dagen fijn en troostvol om te kleuren, om kleur te geven aan je dag. Vind je het leuk om meer over Hundertwasser te weten en te tekenen/schilderen in zijn stijl?

Workshops

Op woensdag 6 december, van 10.00 – 12.00 uur, geef ik een workshop á la Hundertwasser
Er zijn nog drie plaatsen vrij. Leuk als je meedoet aan deze ontspannende kleurrijke workshop.
 
Op woensdag 13 december, van 10.00 – 12.00 uur, geef ik een workshop Labyrint van Chartres
Ook hier zijn nog drie plaatsen vrij.

Plaats van de workshops: in mijn creatieve kamer, van Wischstraat 61, Terborg
Bijdrage: twee uur investering in je tijd en € 45,-
Dit is inclusief materialen, koffie, thee enz.

Nieuw: Een lied van de troostvogel

Het is weer december. Een maand van verbinding met familie en vrienden. Voor sommigen juist een maand van ongewild alleen zijn en eenzaamheid. Hoe ga je om met iemand met verlies en rouw?

Misschien vind je het moeilijk om woorden te vinden als iemand een dierbare mist. Als je iemand met rouw ontmoet, kun je vragen stellen, of misschien is het beter om alleen maar te zeggen: ‘Vertel’.

Natuurlijk kun je ook een mooie kaart sturen. Maar wat schrijf je dan?
‘Ik denk aan je’ of ‘Ik denk aan jou en…._naam van de dierbare die zo gemist wordt_ ‘  is al voldoende.

Ik verbeeldde mijn wens in een kaart met troostvogel. Zonder tekst voorop, maar ik dacht: Ik stuur een troostvogel met een lied.

Ik wens het je toe. Mooie dagen met zacht en kracht.
Wil je deze kaart ook naar iemand sturen? Ik liet er een aantal drukken.
De eerste verstuurde ik al. Een van de reacties: ‘’Wat een mooie kaart! Kan ik die bestellen?’
Jazeker. Dat kan in mijn webshop op kleurenderwijs.nl

* Het boekje ‘Als tranen mogen stromen, ontstaat een zee van liefde’ is ook in mijn webshop te vinden.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Als tranen mogen stromen, ontstaat een zee van liefde

Vandaag is mijn boekje ‘alweer’ twee weken oud.
Ik lanceerde het met een boekpresentatie in de Slangenburgse kerk.

Van tevoren was ik best wat zenuwachtig. Iemand had me verteld dat ik aan het begin van de presentatie moest zéggen dat ik het spannend vond, dan zou ik het niet meer spannend vinden. Ik kende dat ‘trucje’.

Maar de kerk zat vol met lieve familie, vrienden en collega’s. Ik voelde me prima op mijn gemak.

Ik vertelde over mijn oorspronkelijke idee voor dit boek: Ik wilde een boek maken voor anderen. Een boek vol creatieve inspiratie bij rouw.

Waarom? Omdat ik zelf zoveel troost vond in het tekenen, schilderen en schrijven, toen ik in die rauwe rouw terecht kwam, na het overlijden van mijn jongste zoon Robbin.

Een collage met regendruppels werd voor mij een verhaal over tranen

Tijdens een les (ik volgde de cursus ‘Woord in Beeld’ in Zutphen) over het maken van collages, mijmerde ik over tranen en verdriet bij rouw. Hoe was dat voor mij? Verder leven na het diepste donker. Hoe doe je dat? Verder leven met die donkere wolk van gemis?

Zo belandde ik bij mijn eigen verdriet.

Mensen zeggen zo snel “Koester de herinneringen”, maar in het begin, in die tijd van rauwe rouw, kon ik alleen maar denken: ‘Ik mis je, ik mis je, ik mis je’.

Bovenstaand plaatje werd het uitgangspunt van mijn nieuwe boek.
Ik herinnerde me dat verlammende van rouw, het alleen maar stilzitten, niet in beweging kunnen komen en aan niets anders kunnen denken dan ‘Ik mis je’.

Pas aan het eind van de cursus besloot ik bovenstaand plaatje weg te doen. Ik verving het door deze:

Alles is verdriet

Mijn hoofd is in
donkere wolken
van gemis.

Ik kan aan niets anders denken dan
aan jou.

Ik mis je, ik mis je, ik mis je…

(uit: Als tranen mogen stromen, ontstaat een zee van liefde)

Mijn boekje gaat over tranen. Van het donker naar weer licht, van vastzittende tranen naar tranen die stromen. Van diep verdriet naar uiteindelijk de liefde die blijft.

Gaat rouw dan over? Nee. Rouw blijft, omdat liefde blijft.
Je huilt omdat je liefhebt.

In elke traan zit goud, als je huilt om wie je liefhebt

Rouwmodellen

Er bestaan verschillende rouwmodellen. Onderstaand plaatje verduidelijkt veel.

Het rouwmodel van Lois Tonkin

Mensen denken dat rouw minder wordt door de tijd. Maar rouw heeft geen eindtijd. Wij groeien om ons verlies heen.

Mijmerend over dit plaatje, denk ik toch dat het misschien nog anders is. Die onderste zwarte bollen krijgen wat mij betreft kleur na verloop van tijd.

En ze veranderen van vorm. Soms meer, soms minder aanwezig. Soms stil op de achtergrond, soms in stekende pijn. Maar ze verdwijnen niet, die vormen met rouw. Ik ervaar zelf dat er dagen zijn, of eigenlijk meer momenten, dat rouw allesoverheersend is. En er zijn dagen dat ik alleen maar leuke dingen doe en rouw ergens heel ver weg licht aanwezig en nauwelijks voelbaar is.

Ik zou daar een tekening van kunnen maken. Rouw, veranderend door de tijd.

Creatieve inspiratie

Hoe ziet jouw rouw eruit? Kun je dat vormgeven? Welke vorm? Welke kleur? Verandert rouw door de tijd? Hoe was het? Hoe is het voor jou?

In bovenstaand plaatje is rouw weergegeven als iets statisch. ‘Het is zoals het is’. Nee, ‘het wordt zoals het wordt’. Daar schreef ik al eens over en maakte daar dit kaartje bij.

Tekenen helpt. Woorden geven aan rouw helpt ook.  
Het is mooi om tekenen en schrijven te combineren. Maak je eigen dagboek. In woord en beeld. Zet de datum erbij.
Fijn om later op terug te kijken.
Het helpt om rouw te verweven in je leven.
Rouw blijft, omdat liefde blijft.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Het vreselijke journaal en hoe Tekenen Troost

Het nieuws denderde mijn woonkamer binnen. Oorlog in Israël. Gruwelijke beelden.

Zoveel slachtoffers. Hoeveel?

Vroeger vertelde mijn geschiedenisleraar over slachtoffers in de Tweede Wereldoorlog. In het geschiedenisboek werd een aantal genoemd. Hij stond daarbij stil. Bij elk slachtoffer. Bij iedere dode, waaromheen een familie die iemand moet missen. Het gaat niet om aantallen. Het gaat om mensen.

Het maakte veel indruk op me, met hoeveel gevoel de leraar vertelde.

Geschiedenislessen en jaartallen kon ik nooit goed onthouden. Als het over mensen gaat is het een ander verhaal.

Ook nu weer, in Israël. Het nieuws raakt me.

Ooit leefde ik 8 maanden in een kibboets. Ik leerde daar mensen kennen. Ik hoorde persoonlijke verhalen van jongens die in het leger moesten. Zij wilden helemaal die strijd niet aan. Ze zagen geen tegenstanders, maar medemensen en leeftijdgenoten tegenover wie ze kwamen te staan.

Nee, ik waag me niet aan verhalen over politiek. Ik weet er weinig van.

Ik weet niets van oorlog. Hoe mensen hun huis uit worden gedreven, geëxecuteerd worden.  Ik zie de beelden en denk en voel…

Tekenen Troost?

Waarom zou ik tekenen bij zoveel verdriet en gedachtes aan oorlog?

Omdat ik het niet weet. Ik kan niets doen. Het helpt niet hoe ik denk. Maar ik kan mijn gedachtes en gevoel tot rust brengen als ik teken. Als ik zomaar wat lijnen neerzet.

Universele rouw raakt aan eigen verdriet. Ik weet hoe het is om dierbaren te verliezen. Tekenen troost.

Creatieve pleisterplaats

In mijn creatieve huiskamer is rust. De creatieve middelen liggen klaar en nodigen uit. Kleurpotloden, grijze potloden en fineliners. Klein formaat papier om mee te beginnen. Grote vellen voor wie veel ruimte nodig heeft. In mijn kamer krijg je alle ruimte die je nodig hebt.

Zomaar wat lijnen

Op woensdag 11 oktober start de cursus Tekenen Troost.

We beginnen met zomaar een krabbel op papier. Laagdrempelig voor wie nog nooit getekend heeft en uitdagend voor perfectionisten: het hoeft niets te worden. Het ís al wat.

Alle informatie over tijd, plaats, investering enz. vind je bij ‘Nieuws‘.

Hier vind je ook informatie over een nieuwe Online workshop op 12 oktober.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Bon courage

Als vrolijk gekleurde zwevende vlekken bewogen ze door de knalblauwe lucht. Paragliders. We stonden onderaan de berg waar blijkbaar bovenaan die zweeftocht van de paragliders begon.

Dit beeld riep iets bij ons op van vrijheid en het leek ons leuk om te zien hoe die paragliders de sprong beginnen.

Fit en vol goede moed begonnen we aan de klim steil naar boven. Maar na een tijdje…

Hijgend en puffend klauterde ik de berg op.
Ik was in de Franse Ardennen, in een plaats ‘waar heuvels overgaan in bergen’.

Ja, dit steile pad kon je bepaald geen pad door de heuvels meer noemen.
Stukje bij beetje vorderde de route en steeds moest ik weer op adem komen.

Toen ik opnieuw luid hijgend en puffend even stilstond, werd ik ingehaald door een jong, sportief, atletisch persoon. Lichtvoetig en lachend ging hij me voorbij.

‘Is het nog ver?’ riep ik in mijn beste Frans. ‘Non, 2 á 3 cents mètres’.

Die afstand in hoogte zei me niet zoveel. Het was zwaar. Maar dat ‘non’ gaf me moed. ‘Non, ce n’est pas loin.’

‘Bon courage!’ riep hij nog vanuit de verte. Goede moed!

Ik vervolgde mijn weg, bemoedigd dat het niet ver meer zou zijn. Wat klonken die woorden toch mooi.

Na een weg vol inspanning kwam ik op een vlakte waar ik eindelijk kon ontspannen. Ik genoot van het uitzicht en ging helemaal op in het spektakel van die paragliders. Het starten, de sprong, het zweven en ook het landen…zo mooi om te zien.

Inspannen en ontspannen, de reis door rouw

Ik vergeleek mijn wandeling met een reis door rouw. Het is een zware klim en je kunt de afstand niet inschatten. Is het nog ver? Wordt het zwaarder of lichter? Hoe lang duurt de reis?

Als je een inspannende reis maakt, is het belangrijk om pauzes te nemen.
Weer op adem te komen.

Tekenen troost

In mijn nieuwe cursusprogramma gaat het vooral om ontspannen door creativiteit.

Ik bied graag een pleisterplaats waar je op adem kunt komen en waar je na een creatieve stop weer ‘Bon courage’ voelt.

Op mijn website staan verschillende workshops en cursussen.

Opnieuw geef ik workshops rond het labyrint én er is een heel nieuwe cursus ‘Tekenen troost’.

Zie ‘Nieuws’ 

Bon courage als je een moeilijke weg bewandelt!


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Zomerse labyrinten

Gisteren werkte ik met veel plezier aan een schilderij. Ik had een groot doek staan, dat ik al eens beschilderde, maar het had nog niet de ‘wauw’-factor. Er miste iets. Er zat geen diepte in en geen verhaal. Met acrylverf kun je in lagen werken, dus dat deed ik. Ik heb een ‘trucje’ dat voor mij altijd werkt. Straks meer daarover.

‘The Window’
Acrylverf op doek, 70 x 100 cm

Ik worstel wel vaker met schilderingen. Soms vind ik een schilderij mooi door de kleuren maar blijft het doek vlak en niet interessant. Als ik vrolijk aan het werk ben, heb ik niet altijd zin om donkere kleuren toe te voegen. Die geven juist diepgang en maken een schilderij boeiend.

Labyrint als trucje

Als ik echt niet weet hoe ik verder moet met een abstract schilderij, teken ik een labyrint over de onderste lagen. Dan heb ik weer richting en weet ik hoe ik verder kan.

Dat past mooi bij de symboliek van het labyrint: een labyrint bestaat uit één weg, je weet dus altijd hoe je lopen moet, hoe je verder kunt.

Hoe teken je een labyrint

Hoe teken je een labyrint? Daar zijn verschillende manieren voor. Ik geef je een voorbeeld van een eenvoudig Kretensisch labyrint. Je tekent het met een trucje.

Creatieve inspiratie

In dit filmpje kun je zien hoe je vanuit het tekenen van een kruis een Kretensisch labyrint kunt tekenen.
Er zijn meer manieren om labyrinten te maken. Je kunt ook een eerste opzet maken door een aantal cirkels te tekenen.

Lijkt het je leuk om zelf aan de slag te gaan met labyrinten? Ik heb een mooi zomers programma bedacht.

Vier soorten labyrinten:
Chartres (linksboven) Aztec Sun (rechtsboven)
Kretensisch (linksonder) Hartlabyrint (rechtsonder)

Zomerse Workshops: Labyrint tekenen

Vind jij labyrinten ook zo fascinerend door het lijnenspel, de kern in het midden en alle verschillende vormen?
Wat is de symboliek eigenlijk? Waarom zou je je met labyrinten bezighouden?

In de zomerse workshops geef ik een korte toelichting op de betekenis, maar we gaan ons vooral richten op het tekenen en kleuren. In deze workshops werken we niet met een passer. Als je leert hoe je een labyrint tekent, kun je dat later zelf verder uitwerken met een passer. Zo hoef je niet te worstelen met een passer (wat vaak het geval is als je de passer niet vaak hanteert), en kun je je richten op het kleuren vanuit je gevoel.

We kleuren met kleurpotloden, krijt of ecoline, of de combinatie daarvan.

Ook zonder passer is het tekenen van klassieke labyrinten soms even hersengymnastiek. Maar er zijn trucjes én ik help je stapsgewijs op weg.

Bij elke workshop leer ik je ook hoe je je eigen fantasie labyrint kunt ontwerpen.

Heb je zin om mee te doen? Geef je dan op via de mail, chat of app.

Agenda

Online Tekencafé

Het Kretensisch labyrint

Labyrint van Chartres

‘The man in the maze‘

‘The Aztec Sun labyrinth’

Hartlabyrint

Aanbieding

In de zomermaanden, tot en met augustus, reken ik geen verzendkosten bij producten boven de € 12,-

Dat betekent maar liefst € 4,80 voordeel als je mijn troostboek ‘Kan ik iets voor je doen?’ bestelt.
Bestel je een kunstwerkje dat niet door de brievenbus past? Dan scheelt dat € 8,-

Of bestel kaarten zoveel je wilt, zonder verzendkosten dus.  

Zomertijd

De komende maanden ben ik thuis en blijf schilderend, schrijvend en tekenend aan het werk. Daarnaast heb ik ruimte voor workshops op maat voor vier personen. Datum volgens afspraak.

Wist je trouwens dat ik ook in opdracht werk? De afgelopen tijd mocht ik een mooi logo ontwerpen en maakte ik een labyrintschilderij in gevraagde lievelingskleuren.

Of je nu wel of niet op vakantie kunt, je kunt altijd onderweg in je fantasie. En als je daar dreigt te verdwalen, loop een labyrint en volg de weg naar binnen.
Goede reis gewenst.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Vlindertijd en liefdevolle verbinding

‘Ze zeggen dat ik het moet accepteren, dat ik positief moet blijven en dat ik het een plekje moet geven’ ..en er volgde nog meer tekst over hoe moeilijk ze het vindt: De weg van rouw, ook na al die jaren. Ze mist haar partner. Ze heeft moeite met mensen om haar heen die zo oordelen. Dat steunt haar bepaald niet.

Voor altijd verbonden met jou…

Een van de rouwfasen (Elisabeth Kúbler Ross) is ‘accepteren’.

Als je bedenkt dat je de dood van een lieve naaste moet accepteren is dat toch niet te doen? Nee, dat is moeilijk, zo niet onmogelijk. Het gaat om het accepteren van je gevoelens.

Dat is denk ik het loslaten, waar ik in mijn vorige blog over schreef. Tranen laten gaan in plaats van ze tegenhouden. Tegen jezelf mogen zeggen ‘wat mis ik je vandaag verschrikkelijk’ in plaats van ‘ik moet, (ja móet) vooral aan de mooie herinneringen denken’.

Als mensen tegen je zeggen: ‘Je moet het accepteren’, klinkt dat als iets dwingends, ook qua tijd. Zou het niet mooier zijn om te zeggen ‘Je mag je gevoelens accepteren, je hoeft je niet anders voor te doen dan je je voelt. Neem je tijd.’

Hebben mensen tegen jou weleens gezegd dat je moet accepteren? Hoe is dat voor jou?

Laten we lief zijn voor elkaar

Iedereen rouwt anders en mist op zijn/haar eigen wijze. Rouw laat zich niet definiëren in vorm, tijd of intensiteit. Laten we dat accepteren en lief zijn voor elkaar. Niemand hoeft altijd positief te blijven. Vervang het ‘stil maar’ in ‘huil maar’ en laten we voor altijd de woorden wissen: ‘Je moet het een plekje geven’. Mensen met rouw hebben steun en liefde nodig, geen oordeel.

Creatieve inspiratie

Hou jij ook zo van vlinders?

Een vlinder verschijnt en verbindt. Je denkt aan je overleden dierbare. Een vlinder raakt je in je hart. Daarom is het tekenen van de harteknoop met vlinder zo fijn. Al tekenend voel je de verbinding in liefde.

In bovenstaande tekening zie je lijnen onder en boven elkaar. Een geweven vlinder. Rouw en liefde verweven.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Van LÓSlaten naar losLÁTEN

Wat is dat toch heerlijk als je energie kan stromen hè. Tijdens een lange wandeling gisteren, stond ik een poosje stil bij een waterstroompje. Ik liet me even meedrijven met mijn eigen gedachten over stromende energie en loslaten.

Ik had juist een les gevolgd bij Jan Bommerez, over durven loslaten. Mooi hoe hij het woord anders uitsprak dan ik gewend was. De klemtoon op láten. In een seconde tijd voelde het woord zo anders en voor mij zoveel prettiger.

Zo vaak ‘moet’ je loslaten alsof je bewust iets moet dóen in plaats van laten. Als je bewust uitademt, volgt de inademing als vanzelf. Maar dat valt vaak niet mee als je druk bent of als je belast wordt door veel nadenken, of door verdriet. Dan zet energie zich vaak vast.

Als ik wandel, kan vastzittende energie gaan stromen. Mijn denkhoofd met moeilijke dingen of vol verliesverdriet krijgt ruimte voor Zijn. Ik voel de grond onder mijn voeten. Mooi hoe de natuur antwoorden geeft. Laat maar stromen. Laat maar zijn.

Als ik schilder, kan vastzittende energie gaan stromen. Alles mag er zijn. Vreugde en verdriet.

Als ik labyrinten teken, word ik me bewust van de weg die ik ga. Heen en weer geslingerd door allerlei bochten. Onderweg naar het centrum.

Wandelen is denk ik de fijnste manier van grond onder je voeten (terug)vinden en je gedachten te laten gaan. Je lijf te voelen. Zó nodig in een druk leven waar het hoofd vaak overuren maakt. Maar het is niet altijd mogelijk om te wandelen. Schilderen of tekenen, bewegen op papier helpen ook om te ontspannen en los te laten. Te láten. Dan kan energie weer stromen.

Wil jij ook in beweging komen en loslaten? Kijk eens bij het programma van de workshops op mijn website en schrijf je in voor een inspirerende workshop.
https://wilmakoolstra.nl/agenda/


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Een nieuwe dag en nieuwe kansen. Ben jij daar ook weleens blij mee?

Ik wel, want het lukte me gisteren niet. Ik had allerlei plannen en probeerde mijn inspiratiemail te schrijven.

Het is een nieuwe zonnige dag. Ik zit weer achter mijn laptop en de lat ligt wat lager. Ik ga schrijven over de lente, over een nieuwe richting in mijn werk en ik deel mijn tekening van een bijzonder zonnig labyrint. Wil je weten hoe je dit labyrint tekent? Aan het eind van de mail staat een link naar een filmpje van ‘the making of’.  

the Aztec Sun labyrinth, posca verfstiften op canvas, 20 x 20 cm

Dit jaar bleef het nog zo koud en regenachtig in maart. Ik vond dat eerlijk gezegd soms best fijn. Regendagen zijn de beste tekendagen. Wat ik teken en schilder? Soms laat ik me door de regendruppels (tranen?) inspireren en soms kies ik bewust voor het tekenen van de zon. Ik kies zonnige kleuren of ik maak een zonnig labyrint. In een tekening kan ik kiezen: zon of regen?

21 maart

Op de eerste lentedag zijn dag en nacht even lang. Het is even lang licht als donker. Ik vind het een mooi gegeven en zo passend bij mijn persoonlijke verhaal. Het licht en het donker, nieuw lenteleven en de dood kunnen niet dichter bij elkaar zijn dan op deze dag, de sterfdag van mijn zoon.

Elk jaar voel ik het intense gemis (nee dat slijt niet door de tijd, hoe zou ik vandaag minder missen dan een jaar of jaren geleden?) én ik verwonder me over het nieuwe leven in de natuur. De zachtroze bloesem als een liefdevol teken: doe maar zacht, wees lief voor jezelf. De gele forsythia als blije lach en de vogels die zich als troostvogels laten horen.

Her-inneringsdag

Hoe doe je dat, zo’n sterfdag herdenken, doorleven, overleven? Of kun je een sterfdag vieren?

Voor mij is het inmiddels 7 jaar geleden dat ik afscheid moest nemen van Robbin. Elk jaar hebben we (mijn man, mijn oudste zoon en ik) een ‘Robbindag’. We denken aan hem, praten over toen en we vieren het leven door iets bijzonders te ondernemen.

Hoe doe jij dat met herinneringsdagen? Kom je ze moeilijk door, sta je er bij stil of ga je gewoon aan het werk? Onderneem je iets of juist niet?

Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Om ruimte te krijgen voor iets nieuws, moet je soms eerst iets ouds loslaten. Gisteren heb ik een knoop doorgehakt: Ik ga stoppen met het geven van individuele creatieve rouwbegeleiding.

Mijn kunstenaarshart schreeuwt om meer aandacht en tijd. Ik wil meer tijd nemen om te schilderen en te tekenen. Het thema rouw blijft daarin wel verweven. Zo ben ik bezig met het maken van een boek over creativiteit bij rouw. Ik blijf dus wel creatieve inspiratie delen.

Ik weet nog niet precies hoe mijn werk zich verder zal ontwikkelen. Ik ben onderweg in het labyrint. Step by step… Het pad ontstaat door het te lopen.

Het labyrint is thema van een aantal nieuwe workshops.De data staan in de agenda. Aan de orde komen:

Verschillende uitvoeringen van het Kretensisch labyrint

Het kretensisch labyrint
Labyrint van Chartres
The man in the maze
The Aztec sun labyrinth

Welkom als je zin hebt om samen met anderen te tekenen en elkaar te inspireren.

Het wordt steeds lichter

Na 21 maart worden de dagen steeds langer en lichter. Ik wens het je toe als je de moeilijke weg van rouw bewandelt: meer licht en warmte en ruimte voor liefdevolle herinneringen. Zoals de weg in het labyrint steeds meer naar het licht in de kern leidt.

Creatieve inspiratie

Hier kun je de stappen zien van het tekenen van het Aztec Sun labyrint.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Stil van verdriet en toch blijven mijn handen bewegen, ik teken. Zoekend naar rust.

Zoekend naar rust, pak ik een groot vel tekenpapier en begin zomaar wat te tekenen. Lijnen en vormen. Ik herhaal de lijnen en vormen en langzamerhand ontstaat er iets. Langzamerhand voel ik me rustiger en begin ik ook weer plezier te krijgen in het creëren. Hieronder zie je het eindresultaat van het grote vel dat zich stukje bij beetje vulde. Later legde ik de gevouwen vogeltjes erop.

Het is een manier van tekenen die ik altijd fijn vind. Als ik te stil zit en er weinig uit mijn handen komt, of als ik zo’n golf van rouw en gemis voel die verlammend werkt, vinden mijn handen toch altijd weer hun weg over het papier.

Tekenen is zo’n fijne manier van bewegen (op papier), als jezelf niet in beweging kunt komen. Misschien teken je al op deze manier. Het zijn de ‘toevallige’ tekenkrabbels in je agenda, op blaadjes van je vergaderpapier en op die krant die toevallig naast je ligt als je telefoneert. Kenmerkend: de herhaling van lijnen en vormen. Ze worden de telefoonkrabbel, droedelArt, droedelen of doodlen.. en ook wel stromingsbeelden genoemd.

De patronen die ontstaan doen aan Zentangle tekenen denken. Het verschil? Bij Zentangle ga je uit van een patroon dat je natekent. Stromingsbeelden ontstaan vanzelf.

Ik tekende op A4 papier waarvan ik later stroken knipte. En ja, daarvan maakte ik weer mijn troost- en geluksvogeltjes.

Stromingsbeelden

1.     Lijnen en herhalen van lijnen
2.     Vormen en herhalen van vormen
3.     Tekenen om een kern
4.     Tekenen van spiralen
5.     Stralen vanuit een kern

Hier zie je de vogeltjes die ik met de 5 verschillende stromingsbeelden maakte.

Figuur 1: herhalen van lijnen
Figuur 2: vormen en herhalen van vormen
Figuur 3: tekenen om een kern
Figuur 4: tekenen van spiralen
Figuur 5: stralen vanuit een kern, zoals de zonnestralen

Met deze voorbeelden kun je natuurlijk zelf de stromingsbeelden tekenen. Vind je het fijn om stapsgewijs deze stromingsbeelden verder te ontdekken en te tekenen? In de cursus ‘Tekenen Troost’ komt dit onderwerp aan de orde.

Agenda plannen

Wil je een keer een workshop plannen met vriendinnen of familie? Dan kunnen we een afspraak maken. Aan mijn tafel is plaats voor vier personen, zodat we allemaal fijn teken/schilder ruimte hebben.

Nieuw

  • Workshops voor rouwbegeleiders en -coaches -therapeuten die meer willen weten en ervaren over tekenen en schilderen bij rouw. Misschien een idee voor een intervisie bijeenkomst? Ik werk volgens afspraak. 
  • Op de website Kleurenderwijs is mijn werk nu mooi ingedeeld in verschillende categorieën. Leuk als je een kijkje neemt.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Van niets naar iets

Niets doen is…
Terwijl de ochtend alweer een paar uur oud is, lees ik hoe belangrijk het is om van tijd tot tijd niets te doen. Heerlijk, want ik heb alleen nog maar koffie gedronken en een beetje voor me uit zitten staren. En ja, ik zat wat te lezen in een boek over creativiteit. Ik deed dus wel íets, maar het voelde als niets. Het was wel een bewuste keuze, de dag langzaam starten.

Wat is ‘niets’ doen voor jou?
Niets doen is niet altijd een keuze. Soms zit je hoofd te vol, dan kun je niet anders. Herken je dat? Dat je hoofd soms zo overloopt, dat je vergeetachtig bent, dat je je niet kunt concentreren? Dat je nergens aan toe komt?

Troostvogeltjes en geluksvogeltjes, mijn handen
vol en mijn hoofd weer leeg

Als je hersenen te veel bezig zijn met emoties, stress of andere complexe informatie, dan is het goed om te proberen afstand te nemen.  
Even ontspannen, wandelen, iets eenvoudigs doen, of iets kleins creëren, kunnen enorm helpen.

Creativiteit als krachtig middel

Als je veel met hoofd- en hartzaken bezig bent, is het fijn om iets creatiefs te doen. Tekenen en schilderen zorgen voor ontspanning, mits je geen hoge latten legt en naar perfectie streeft.

Ik heb een leuke vorm van creativiteit gevonden, die voor iedereen haalbaar is en waar je ‘innerlijk kind’ blij van wordt. Misschien volg je mij op de social media en heb je al mijn berichten voorbij zien huppelen. Want ja, wat ben ik enthousiast hierover: vogeltjes vouwen van papier.

Ik maakte een kort videofragment over het maken van de basisvorm. Zie hier: https://youtube.com/shorts/z-8FABqEhx4

Hieronder zie je hoe je zo’n gevouwen basisvorm kunt uitwerken tot een vogeltje. In het voorbeeld gebruikte ik mooi aquarelpapier en inkt. Om te beginnen is het fijn om met printerpapier te werken. Het vouwen gaat dan gemakkelijk.

Vind je het leuk om samen met anderen meer ideeën op te doen en te leren over verschillende papiersoorten en tekentechnieken? In februari staat een aantal workshops gepland. Hierbij werken we met dun printerpapier en bijenwasblokjes. Op speelse wijze creëren we een ondergrond waarvan we stroken knippen en de vogeltjes gaan vouwen.

Doe je mee aan een online workshop op de hieronder genoemde data? Geef je dan snel op via contact@wilmakoolstra.nl of via een privé berichtje. Je krijgt dan een bijenwasblokje (gratis en geen verzendkosten) toegestuurd.

Agenda

6 februari 14.00 – 15.00 uur Online Tekencafé Bijdrage € 15,-

NIEUW: Avondworkshop online tekenen op
15 februari 20.00 – 21.00 uur. Bijdrage € 15,-

In de online workshops kunnen maximaal 10 mensen meedoen. Het is fijn om met elkaar in gesprek te kunnen gaan en elkaars werk te zien. Met een grote groep kan dat niet.

15 februari
Workshop Troost- en geluksvogeltjes maken.
Plaats: Van Wischstraat 61, Terborg. Tijd: 10.00 – 12.00 uur.
Investering: twee uur tijd en aandacht voor jezelf en €45,-. Inclusief alle materialen, koffie, thee. We werken met mooie materialen.

Ik heb hier plaats voor vier mensen.

Nieuw:

  • Over mijn troostboek ‘Kan ik iets voor je doen?’
    Het boek is inmiddels al voorgelezen in het Achterhoeks, Zeeuws, Fries en als nieuwste kwam de Vlaamse versie binnen. Met dank aan ieder die het zo mooi voorleest. Luister via deze link naar Lut, die in het Vlaams leest.
    Vanuit deze link kom je gemakkelijk bij de andere voorlezers.
    Je kunt het boek in een aantal bibliotheken lenen.
    Zelf het boek bestellen kan via de website Kleurenderwijs.nl
  • Ben je op zoek om je rouw op creatieve wijze te uiten? Of wil je jouw persoonlijke verhaal vertellen? Op de website wilmakoolstra.nl vind je informatie. Ik loop graag een stukje met je mee.
  • Kaartenactie:
    Je kunt nog tot en met 1 februari gebruik maken van de actie 10 kaarten voor €10,- Dit geldt voor de enkele kaarten. Daarna zijn ze weer €1,50 per stuk (exclusief verzendkosten)
  • Mijn webshop heeft een nieuwe categorie: Troost- en geluksvogeltjes.
    De eerste mini kunstwerkjes staan al op de site.

Hoop, vertrouwen, liefde en geluk

Voor het nieuwe jaar wens ik je van harte:
Hoop, Vertrouwen, Liefde en Geluk.

detail uit het schilderij ‘Geluksvogel’

Geluk.
Ook al voel je dat nu misschien niet, door je grote gemis, door persoonlijke zorgen of door de situatie in de wereld…

Ik wens je veel mooie momenten in het komende jaar.

Geluk dient zich vaak aan in iets kleins. Een kopje thee of koffie, een mooie bloem op je pad, een lief woord, blijken van empathie, of in een lied dat plotseling klinkt. Wat is voor jou iets moois waar je, misschien voor even, blij van wordt?

Kaart op A6 formaat
te bestellen op: https://kleurenderwijs.nl/product/geluksvogel-2

Geluk is:

Een lied in de morgen
dat je voor even doet vergeten hoeveel je mist,
hoeveel zorgen…


Een lied dat in pure blijdschap klinkt,
in duizend kleurrijke bloemen.

Een lied dat je hart raakt,
omdat opeens een mooie herinnering in je opkomt.

Ik maakte deze kaart vorig jaar (wat klinkt dat opeens ver weg hè).

Op kleurenderwijs staat een mooie kaartenactie vermeld: 10 kaarten voor € 10,- (excl. verzendkosten).
Deze geldt voor de hele maand januari.

Omdat het ‘gewone’ leven soms zo stil en donker is en we wel wat kleuren kunnen gebruiken in de grijze januarimaand. Klik op bovenstaande afbeelding van de kaart ‘Geluksvogel’ voor meer informatie.

Acrylverf op doek, 90 x 90 cm

Op 9 januari is er weer Online Tekencafé.

Tot zover deze nieuwjaar mail. Volgende keer volgt weer creatieve inspiratie.


Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.