Toen ik vanochtend een stukje wandelde, dacht ik: ‘Ik heb er gewoon geen zin meer in!’ Waarin?
Een boek maken met tranen in de hoofdrol. Een boek over verliesverdriet bij rouw. Ik maakte een aantal collages voor mijn boek, waarin ik steeds tranen verwerkte. Als tekst daarbij dacht ik aan mooie quotes over rouw en troost.
Maar ik kan geen traan meer zien en geen quote meer verdragen. Zelfs de mooiste uitspraken over troost worden clichés als je ze vaak leest.
Vanochtend begon ik mijn dag met tekenen. Ik zette zomaar wat lijnen door elkaar en al gauw ontstond daar een vogel in. Natuurlijk is dat geen toeval. Ik zoek altijd weer naar de troostvogel. Mijn vogel kreeg laarsjes, voor stevige stappen naar het zonlicht.
Zucht… ik voelde me weer blij. Alle vragen over mijn boek in wording verdwenen naar de achtergrond. (‘Wat heeft dit voor zin? Wat kan ik ermee? Wat moet ik ermee? Wat hebben anderen hieraan?)
Ik heb weer zin om een boek te maken. Een boek met creatieve inspiratie. Voor wie op zoek is naar troost en het fijn vindt om even te tekenen. Mijn collages krijgen ook een plek in het boek, want tranen gaan aan troost vooraf.
Eerst de pijn, daarna is er ruimte voor troost.
Creatieve inspiratie
Het is leuker om te tekenen dan om te tranen en tranen tekenen is ook leuk *
In mijn eerste boekje ‘Kleurenderwijsjes’ schreef ik ook al over druppels. Toen waren het regendruppels, met een vrolijk verhaaltje erbij. Ik deel het hier opnieuw. Gewoon even delen uit voorraad, zodat ik weer snel verder kan met het maken van mijn nieuwe boek.
De komende tijd zal ik weer wat nieuwe schilderijen plaatsen en oude verwijderen. Zo blijft het leuk om de website te bekijken. Via de sociale media laat ik vaak werk zien. Niet alles staat in de webshop, veel is te koop. Ik hoor het graag als je interesse hebt.
Er staan een paar activiteiten gepland, mijn aandacht gaat nu vooral naar het maken van een boek.
Agenda Er staan twee workshops ‘Labyrint’ op het programma
Woensdag 31 mei, 10.00 – 12.00 uur: Labyrint van Chartres Woensdag 14 juni, 10.00 – 12.00 uur: The man in the maze
Plaats: van Wischstraat 61, Terborg Investering: twee uur tijd voor jezelf en € 45,- per workshop
‘Ze zeggen dat ik het moet accepteren, dat ik positief moet blijven en dat ik het een plekje moet geven’ ..en er volgde nog meer tekst over hoe moeilijk ze het vindt: De weg van rouw, ook na al die jaren. Ze mist haar partner. Ze heeft moeite met mensen om haar heen die zo oordelen. Dat steunt haar bepaald niet.
Voor altijd verbonden met jou…
Een van de rouwfasen (Elisabeth Kúbler Ross) is ‘accepteren’.
Als je bedenkt dat je de dood van een lieve naaste moet accepteren is dat toch niet te doen? Nee, dat is moeilijk, zo niet onmogelijk. Het gaat om het accepteren van je gevoelens.
Dat is denk ik het loslaten, waar ik in mijn vorige blog over schreef. Tranen laten gaan in plaats van ze tegenhouden. Tegen jezelf mogen zeggen ‘wat mis ik je vandaag verschrikkelijk’ in plaats van ‘ik moet, (ja móet) vooral aan de mooie herinneringen denken’.
Als mensen tegen je zeggen: ‘Je moet het accepteren’, klinkt dat als iets dwingends, ook qua tijd. Zou het niet mooier zijn om te zeggen ‘Je mag je gevoelens accepteren, je hoeft je niet anders voor te doen dan je je voelt. Neem je tijd.’
Hebben mensen tegen jou weleens gezegd dat je moet accepteren? Hoe is dat voor jou?
Laten we lief zijn voor elkaar
Iedereen rouwt anders en mist op zijn/haar eigen wijze. Rouw laat zich niet definiëren in vorm, tijd of intensiteit. Laten we dat accepteren en lief zijn voor elkaar. Niemand hoeft altijd positief te blijven. Vervang het ‘stil maar’ in ‘huil maar’ en laten we voor altijd de woorden wissen: ‘Je moet het een plekje geven’. Mensen met rouw hebben steun en liefde nodig, geen oordeel.
Creatieve inspiratie
Hou jij ook zo van vlinders?
Een vlinder verschijnt en verbindt. Je denkt aan je overleden dierbare. Een vlinder raakt je in je hart. Daarom is het tekenen van de harteknoop met vlinder zo fijn. Al tekenend voel je de verbinding in liefde.
In bovenstaande tekening zie je lijnen onder en boven elkaar. Een geweven vlinder. Rouw en liefde verweven.
Online tekencafé
Op maandag 8 mei van 14:00 – 15:00 uur, gaan we lijnen weven en vlinderharten tekenen. Je bent welkom om mee te doen. Online dus, via Zoom. Bijdrage: € 15,-
Op woensdag 26 april van 10.00 – 11.00 uur is de workshop ‘Troostvogeltjes-Geluksvogeltjes vouwen’. Deze workshop stond offline gepland. Ik heb dit gewijzigd in Online workshop zodat meer mensen kunnen meedoen. Ook bij deze workshop ben je welkom!
Online workshops kun je aan tientallen mensen tegelijk geven. Toch kies ik ervoor om de groep beperkt te houden tot maximum 10 deelnemers. Individuele aandacht en werken met gevoel staan hoog in mijn vaandel.
Zin om mee te doen? Stuur me een mailtje.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Wat is dat toch heerlijk als je energie kan stromen hè. Tijdens een lange wandeling gisteren, stond ik een poosje stil bij een waterstroompje. Ik liet me even meedrijven met mijn eigen gedachten over stromende energie en loslaten.
Ik had juist een les gevolgd bij Jan Bommerez, over durven loslaten. Mooi hoe hij het woord anders uitsprak dan ik gewend was. De klemtoon op láten. In een seconde tijd voelde het woord zo anders en voor mij zoveel prettiger.
Zo vaak ‘moet’ je loslaten alsof je bewust iets moet dóen in plaats van laten. Als je bewust uitademt, volgt de inademing als vanzelf. Maar dat valt vaak niet mee als je druk bent of als je belast wordt door veel nadenken, of door verdriet. Dan zet energie zich vaak vast.
Als ik wandel, kan vastzittende energie gaan stromen. Mijn denkhoofd met moeilijke dingen of vol verliesverdriet krijgt ruimte voor Zijn. Ik voel de grond onder mijn voeten. Mooi hoe de natuur antwoorden geeft. Laat maar stromen. Laat maar zijn.
Als ik schilder, kan vastzittende energie gaan stromen. Alles mag er zijn. Vreugde en verdriet.
Als ik labyrinten teken, word ik me bewust van de weg die ik ga. Heen en weer geslingerd door allerlei bochten. Onderweg naar het centrum.
Wandelen is denk ik de fijnste manier van grond onder je voeten (terug)vinden en je gedachten te laten gaan. Je lijf te voelen. Zó nodig in een druk leven waar het hoofd vaak overuren maakt. Maar het is niet altijd mogelijk om te wandelen. Schilderen of tekenen, bewegen op papier helpen ook om te ontspannen en los te laten. Te láten. Dan kan energie weer stromen.
Wil jij ook in beweging komen en loslaten? Kijk eens bij het programma van de workshops op mijn website en schrijf je in voor een inspirerende workshop. https://wilmakoolstra.nl/agenda/
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Een nieuwe dag en nieuwe kansen. Ben jij daar ook weleens blij mee?
Ik wel, want het lukte me gisteren niet. Ik had allerlei plannen en probeerde mijn inspiratiemail te schrijven.
Het is een nieuwe zonnige dag. Ik zit weer achter mijn laptop en de lat ligt wat lager. Ik ga schrijven over de lente, over een nieuwe richting in mijn werk en ik deel mijn tekening van een bijzonder zonnig labyrint. Wil je weten hoe je dit labyrint tekent? Aan het eind van de mail staat een link naar een filmpje van ‘the making of’.
the Aztec Sun labyrinth, posca verfstiften op canvas, 20 x 20 cm
Dit jaar bleef het nog zo koud en regenachtig in maart. Ik vond dat eerlijk gezegd soms best fijn. Regendagen zijn de beste tekendagen. Wat ik teken en schilder? Soms laat ik me door de regendruppels (tranen?) inspireren en soms kies ik bewust voor het tekenen van de zon. Ik kies zonnige kleuren of ik maak een zonnig labyrint. In een tekening kan ik kiezen: zon of regen?
21 maart
Op de eerste lentedag zijn dag en nacht even lang. Het is even lang licht als donker. Ik vind het een mooi gegeven en zo passend bij mijn persoonlijke verhaal. Het licht en het donker, nieuw lenteleven en de dood kunnen niet dichter bij elkaar zijn dan op deze dag, de sterfdag van mijn zoon.
Elk jaar voel ik het intense gemis (nee dat slijt niet door de tijd, hoe zou ik vandaag minder missen dan een jaar of jaren geleden?) én ik verwonder me over het nieuwe leven in de natuur. De zachtroze bloesem als een liefdevol teken: doe maar zacht, wees lief voor jezelf. De gele forsythia als blije lach en de vogels die zich als troostvogels laten horen.
Her-inneringsdag
Hoe doe je dat, zo’n sterfdag herdenken, doorleven, overleven? Of kun je een sterfdag vieren?
Voor mij is het inmiddels 7 jaar geleden dat ik afscheid moest nemen van Robbin. Elk jaar hebben we (mijn man, mijn oudste zoon en ik) een ‘Robbindag’. We denken aan hem, praten over toen en we vieren het leven door iets bijzonders te ondernemen.
Hoe doe jij dat met herinneringsdagen? Kom je ze moeilijk door, sta je er bij stil of ga je gewoon aan het werk? Onderneem je iets of juist niet?
Een nieuwe lente, een nieuw geluid
Om ruimte te krijgen voor iets nieuws, moet je soms eerst iets ouds loslaten. Gisteren heb ik een knoop doorgehakt: Ik ga stoppen met het geven van individuele creatieve rouwbegeleiding.
Mijn kunstenaarshart schreeuwt om meer aandacht en tijd. Ik wil meer tijd nemen om te schilderen en te tekenen. Het thema rouw blijft daarin wel verweven. Zo ben ik bezig met het maken van een boek over creativiteit bij rouw. Ik blijf dus wel creatieve inspiratie delen.
Ik weet nog niet precies hoe mijn werk zich verder zal ontwikkelen. Ik ben onderweg in het labyrint. Step by step… Het pad ontstaat door het te lopen.
Het labyrint is thema van een aantal nieuwe workshops.De data staan in de agenda. Aan de orde komen:
Verschillende uitvoeringen van het Kretensisch labyrint
Het kretensisch labyrint Labyrint van Chartres The man in the maze The Aztec sun labyrinth
Welkom als je zin hebt om samen met anderen te tekenen en elkaar te inspireren.
Het wordt steeds lichter
Na 21 maart worden de dagen steeds langer en lichter. Ik wens het je toe als je de moeilijke weg van rouw bewandelt: meer licht en warmte en ruimte voor liefdevolle herinneringen. Zoals de weg in het labyrint steeds meer naar het licht in de kern leidt.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Zoekend naar rust, pak ik een groot vel tekenpapier en begin zomaar wat te tekenen. Lijnen en vormen. Ik herhaal de lijnen en vormen en langzamerhand ontstaat er iets. Langzamerhand voel ik me rustiger en begin ik ook weer plezier te krijgen in het creëren. Hieronder zie je het eindresultaat van het grote vel dat zich stukje bij beetje vulde. Later legde ik de gevouwen vogeltjes erop.
Het is een manier van tekenen die ik altijd fijn vind. Als ik te stil zit en er weinig uit mijn handen komt, of als ik zo’n golf van rouw en gemis voel die verlammend werkt, vinden mijn handen toch altijd weer hun weg over het papier.
Tekenen is zo’n fijne manier van bewegen (op papier), als jezelf niet in beweging kunt komen. Misschien teken je al op deze manier. Het zijn de ‘toevallige’ tekenkrabbels in je agenda, op blaadjes van je vergaderpapier en op die krant die toevallig naast je ligt als je telefoneert. Kenmerkend: de herhaling van lijnen en vormen. Ze worden de telefoonkrabbel, droedelArt, droedelen of doodlen.. en ook wel stromingsbeelden genoemd.
De patronen die ontstaan doen aan Zentangle tekenen denken. Het verschil? Bij Zentangle ga je uit van een patroon dat je natekent. Stromingsbeelden ontstaan vanzelf.
Ik tekende op A4 papier waarvan ik later stroken knipte. En ja, daarvan maakte ik weer mijn troost- en geluksvogeltjes.
Stromingsbeelden
1. Lijnen en herhalen van lijnen 2. Vormen en herhalen van vormen 3. Tekenen om een kern 4. Tekenen van spiralen 5. Stralen vanuit een kern
Hier zie je de vogeltjes die ik met de 5 verschillende stromingsbeelden maakte.
Figuur 1: herhalen van lijnen
Figuur 2: vormen en herhalen van vormen
Figuur 3: tekenen om een kern
Figuur 4: tekenen van spiralen
Figuur 5: stralen vanuit een kern, zoals de zonnestralen
Met deze voorbeelden kun je natuurlijk zelf de stromingsbeelden tekenen. Vind je het fijn om stapsgewijs deze stromingsbeelden verder te ontdekken en te tekenen? Tijdens het Online Tekencafé op 6 maart gaan we hiermee aan de slag.
Agenda
Dinsdag 28 februari 10.00 – 12.00 uur Troostvogeltjes vouwen en stromingsbeelden. Plaats: Terborg.
Maandagmiddag 6 maart 14.00 – 15.00 uur Online Tekencafé: Stromingsbeelden
Agenda plannen
Het online tekencafé is zoveel mogelijk op de eerste maandag van de maand, de workshops bij mij thuis zijn op onregelmatige data.
Wil je een keer een workshop plannen met vriendinnen of familie? Dan kunnen we een afspraak maken. Aan mijn tafel is plaats voor vier personen, zodat we allemaal fijn teken/schilder ruimte hebben.
Nieuw
Workshops voor rouwbegeleiders en -coaches -therapeuten die meer willen weten en ervaren over tekenen en schilderen bij rouw. Misschien een idee voor een intervisie bijeenkomst? Ik werk volgens afspraak.
Op de website Kleurenderwijsis mijn werk nu mooi ingedeeld in verschillende categorieën. Leuk als je een kijkje neemt.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Niets doen is… Terwijl de ochtend alweer een paar uur oud is, lees ik hoe belangrijk het is om van tijd tot tijd niets te doen. Heerlijk, want ik heb alleen nog maar koffie gedronken en een beetje voor me uit zitten staren. En ja, ik zat wat te lezen in een boek over creativiteit. Ik deed dus wel íets, maar het voelde als niets. Het was wel een bewuste keuze, de dag langzaam starten.
Wat is ‘niets’ doen voor jou? Niets doen is niet altijd een keuze. Soms zit je hoofd te vol, dan kun je niet anders. Herken je dat? Dat je hoofd soms zo overloopt, dat je vergeetachtig bent, dat je je niet kunt concentreren? Dat je nergens aan toe komt?
Troostvogeltjes en geluksvogeltjes, mijn handen vol en mijn hoofd weer leeg
Als je hersenen te veel bezig zijn met emoties, stress of andere complexe informatie, dan is het goed om te proberen afstand te nemen. Even ontspannen, wandelen, iets eenvoudigs doen, of iets kleins creëren, kunnen enorm helpen.
Creativiteit als krachtig middel
Als je veel met hoofd- en hartzaken bezig bent, is het fijn om iets creatiefs te doen. Tekenen en schilderen zorgen voor ontspanning, mits je geen hoge latten legt en naar perfectie streeft.
Ik heb een leuke vorm van creativiteit gevonden, die voor iedereen haalbaar is en waar je ‘innerlijk kind’ blij van wordt. Misschien volg je mij op de social media en heb je al mijn berichten voorbij zien huppelen. Want ja, wat ben ik enthousiast hierover: vogeltjes vouwen van papier.
Hieronder zie je hoe je zo’n gevouwen basisvorm kunt uitwerken tot een vogeltje. In het voorbeeld gebruikte ik mooi aquarelpapier en inkt. Om te beginnen is het fijn om met printerpapier te werken. Het vouwen gaat dan gemakkelijk.
Vind je het leuk om samen met anderen meer ideeën op te doen en te leren over verschillende papiersoorten en tekentechnieken? In februari staat een aantal workshops gepland. Hierbij werken we met dun printerpapier en bijenwasblokjes. Op speelse wijze creëren we een ondergrond waarvan we stroken knippen en de vogeltjes gaan vouwen.
Doe je mee aan een online workshop op de hieronder genoemde data? Geef je dan snel op via contact@wilmakoolstra.nl of via een privé berichtje. Je krijgt dan een bijenwasblokje (gratis en geen verzendkosten) toegestuurd.
NIEUW: Avondworkshop online tekenen op 15 februari 20.00 – 21.00 uur. Bijdrage € 15,-
In de online workshops kunnen maximaal 10 mensen meedoen. Het is fijn om met elkaar in gesprek te kunnen gaan en elkaars werk te zien. Met een grote groep kan dat niet.
15 februari Workshop Troost- en geluksvogeltjes maken. Plaats: Van Wischstraat 61, Terborg. Tijd: 10.00 – 12.00 uur. Investering: twee uur tijd en aandacht voor jezelf en €45,-. Inclusief alle materialen, koffie, thee. We werken met mooie materialen.
Ik heb hier plaats voor vier mensen.
Nieuw:
Over mijn troostboek ‘Kan ik iets voor je doen?’ Het boek is inmiddels al voorgelezen in het Achterhoeks, Zeeuws, Fries en als nieuwste kwam de Vlaamse versie binnen. Met dank aan ieder die het zo mooi voorleest. Luister via deze linknaar Lut, die in het Vlaams leest. Vanuit deze link kom je gemakkelijk bij de andere voorlezers. Je kunt het boek in een aantal bibliotheken lenen. Zelf het boek bestellen kan via de website Kleurenderwijs.nl
Ben je op zoek om je rouw op creatieve wijze te uiten? Of wil je jouw persoonlijke verhaal vertellen? Op de website wilmakoolstra.nl vind je informatie. Ik loop graag een stukje met je mee.
Kaartenactie: Je kunt nog tot en met 1 februari gebruik maken van de actie 10 kaarten voor €10,- Dit geldt voor de enkele kaarten. Daarna zijn ze weer €1,50 per stuk (exclusief verzendkosten)
Voor het nieuwe jaar wens ik je van harte: Hoop, Vertrouwen, Liefde en Geluk.
detail uit het schilderij ‘Geluksvogel’
Geluk. Ook al voel je dat nu misschien niet, door je grote gemis, door persoonlijke zorgen of door de situatie in de wereld…
Ik wens je veel mooie momenten in het komende jaar.
Geluk dient zich vaak aan in iets kleins. Een kopje thee of koffie, een mooie bloem op je pad, een lief woord, blijken van empathie, of in een lied dat plotseling klinkt. Wat is voor jou iets moois waar je, misschien voor even, blij van wordt?
Kaart op A6 formaat te bestellen op: https://kleurenderwijs.nl/product/geluksvogel-2
Geluk is:
Een lied in de morgen dat je voor even doet vergeten hoeveel je mist, hoeveel zorgen…
Een lied dat in pure blijdschap klinkt, in duizend kleurrijke bloemen.
Een lied dat je hart raakt, omdat opeens een mooie herinnering in je opkomt.
Ik maakte deze kaart vorig jaar (wat klinkt dat opeens ver weg hè).
Op kleurenderwijs staat een mooie kaartenactie vermeld: 10 kaarten voor € 10,- (excl. verzendkosten). Deze geldt voor de hele maand januari.
Omdat het ‘gewone’ leven soms zo stil en donker is en we wel wat kleuren kunnen gebruiken in de grijze januarimaand. Klik op bovenstaande afbeelding van de kaart ‘Geluksvogel’ voor meer informatie.
Tot zover deze nieuwjaar mail. Volgende keer volgt weer creatieve inspiratie.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Een persoonlijk verhaal over een van de mooiste dagen van mijn leven
Het is weer december. Sinterklaas en kerst vallen steeds meer samen.
Sint- en kerstspullen staan naast elkaar in de winkels. Met een vriendin loop ik begin november al bij Intratuin om lekker sentimenteel in kerstsferen te verdwijnen. Sint is nog niet eens in het land. Best verwarrend maar als volwassene wel te begrijpen. De kalender geeft de juiste tijd wel aan.
Mijn gevoel kan niet meer mee in tijdsbeleving. Dagen, weken, maanden, jaren vliegen voorbij. Dit jaar is het ‘alweer’ de 7e Kerst zonder Robbin. Nee, ik schrijf deze keer niet uitgebreid over kerstmis of kerst-mis (het aantal dichters, dat deze woordspeling hanteert is ontelbaar…), ik vind kerst best heel gezellig bij mijn lieve familie. We proosten dan op het leven. Op het leven van mijn moeder, zij werd op een eerste kerstdag geboren. We proosten op Robbin en op allen die we missen. In liefdevolle herinnering.
Een kerst-engel voor sinterklaas
4 december 2015, 04:37 uur. Ja, mijn man heeft de tijd genoteerd alsof het een geboorte betreft. Zo voelde het ook. Het telefoontje, op een tijdstip dat je daarvan schrikt. ‘Met Robbin’.
Misschien krijgen alle ouders weleens een telefoontje op een gek tijdstip. Na het uitgaan, als er geen treinen meer gaan, een kind in nood…
Maar dit telefoontje was een geschenk uit de hemel en engelenwerk. We hadden ruim drie en een half jaar geen contact meer met Robbin. Na machteloosheid en intens gemis van jaren, was daar opeens zijn stem. Ik vroeg: ‘Zullen we naar je toe komen?’ Dat was goed. Dat was goed. Dat was goed!
In mij jubelde een engelenkoor. Engelen op 4 december. Hoe het was om Robbin weer in mijn armen te sluiten? Hoe het was hoe hij vol trots zijn mooie woonruimte liet zien en vertelde over zijn stapel prachtige tekeningen? Hoe het was?
Ik heb er geen woorden voor én zou er een boek over kunnen schrijven. Zijn verhaal dat jarenlang zo verdrietig was, zo eenzaam. Zijn ziekte (psychiatrie) die zo moeilijk te verklaren was. Niemand die hem begreep. Zijn keuze om ons er niet mee te belasten. Maar dat begrepen we later pas. We dachten dat hij heel boos op ons was, om de beslissing die we hadden moeten maken voor zijn opname. Zijn verhaal dat in een hele maand december zo jubelend was, in januari en februari weer minder vrolijk werd en zo verdrietig eindigde in maart. Nee, daar ga ik geen boek over schrijven.
Liever maak ik boeken met inspiratie om te delen. Over tekenen en troost. Over herinneringen schilderen en hoe je verdriet creatief kunt verwerken.
Robbin vond ook troost in tekenen. Hij tekende elke dag, zo mooi symbolisch, een vraagteken.
Een liefdevolle kerst
En nu is het dan weer bijna kerst.
Ik wil je natuurlijk het beste wensen in deze soms donkere tijd. Ik hoop dat je niet te veel móet van jezelf of van anderen. Luister goed naar jezelf. Wat is jouw behoefte? Maak het kenbaar. Wees liefdevol, in eerste instantie naar jezelf.
Als je een pyjama dag wilt, hangend op de bank, film kijken of een boek lezen, tekenen, of alleen maar slapen…? Gewoon dóen.
Ben je niet graag alleen, dan wens ik je iemand toe die bij je is. Wil je graag uitbundig feestvieren met kerst of lekker koken? Dat gun ik je.
Namen blijven noemen
Voor wie rouwt: mensen in je omgeving vinden het vaak moeilijk om de naam van je dierbare te noemen. Ze zijn bang dat je dan ‘weer’ verdrietig wordt. Terwijl je juist extra verdrietig wordt als niemand meer aan jouw lieve… lijkt te denken. Het is misschien moeilijk voor je om die ruimte te nemen, maar noem de naam van wie je mist. Misschien kun je een mooie herinnering delen.
Voor wie kerst viert en er wil zijn voor iemand met rouw: Noem de naam van de dierbare naaste. Deel zo mogelijk een mooie herinnering. Herinneringen zijn als cadeautjes. Een naam noemen van iemand die gemist wordt is misschien moeilijk voor jou, de naam niet meer noemen kan zo pijnlijk zijn voor de ander.
Creatieve inspiratie
December is een heerlijke maand om collages te maken. De reclamefolders staan vol bling-bling en kleurrijke plaatjes. Misschien heb je nog wel oude tijdschriften liggen, of een oud boek waar je nooit meer in leest of in kijkt.
Ik maakte deze week een collage met het thema ‘regendruppel’. Al doende verbond ik me meer en meer met de druppel als traan. En nu zie ik overal de vorm van een traan. Daar kun je dan ook weer een vlammetje in zien.
Het is maar hoe je kijkt. En zo kom ik weer bij kerst. Ook die dagen zijn zoals jij ze bekijkt. Ik wens je een vredevolle, liefdevolle blik.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Vanochtend schreef ik een verhaaltje. Over een slak. Ik bén de laatste tijd (weer) helemaal een slak. Zo bedacht ik dat de Slak de hoofdrol mag spelen in mijn nieuwe boek. Ja, ik ben begonnen aan het maken van een nieuw boek. Hoe en wat precies weet ik nog niet. Iets over troost en tekenen in tijden van rouw, of misschien wordt het wel een verhaal over vertragen in de tijd.
Ik geniet nu al van het hele maakproces. En ja, het zal even duren. Eeeeeven hè, want ik ben die slak 😊
Herken jij je in traag zijn door omstandigheden? Door verlies en verdriet bij rouw? Door ziekte? Of ben jij iemand die juist heel hard gaat werken? Of móet werken?
Wát een zoektocht!
Mijn verhaaltje
‘Ik ben op zoek’, zei de Slak. ‘Naar wát?’ vroeg de Vroege Vogel. ‘Naar de zin.’ ‘De zin van wát?’ ‘Ja, precies dát! De zin van wat, van wie en van waarom. Zeg maar de zin van het leven.’ ‘O, dat duurt wel eeeeeven’ zei de Vroege Vogel. (En hij dacht: de Slak en éven??) ‘Wil je helpen zoeken?’ vroeg de Slak en hij vond zichzelf erg dapper dat hij om hulp durfde vragen. ‘Nee’, zei de vroege Vogel, ‘dát kun je alleen maar zelf’.
‘Jaaa, ja’, zei de Slak en hij vervolgde zoekend en slenterend zijn trage tocht…
De zin van het leven?
Het is een serieuze vraag waar je waarschijnlijk niet zomaar even een antwoord op hebt. Zeker niet als je iemand zo mist. Ik heb de vraag voor mezelf eenvoudiger gemaakt door een stapje terug te doen en er een verhaaltje omheen te schrijven. Dat doe ik nu met meerdere aspecten van rouw. Zo kan ik lichter en luchtiger naar mezelf kijken. Tekeningen of andere creaties verbinden mijn woorden met mijn gevoel. Hierin ligt ook mijn creatieve tip besloten.
Creatieve tip
Schrijf een kort verhaaltje over een dier waarmee jij een bepaald gevoel hebt. Een dier dat al bestaat of een fantasiedier met kenmerken van jezelf. Of schrijf alleen zijn kwaliteiten of tekortkomingen op. Teken het dier. Plaatjes zoeken en/of een collage maken is ook fijn om te doen. Bekijk je werk op een afstandje. Wat zegt dit beeld je?
Door iets te creëren kun je je hoofd wat leeg maken. Want wat gaat er veel in je om als je rouwt hè.
.. en zo spreek ik mezelf bemoedigend toe in een tekening
Vragen over je tekening?
Wil je meer weten over je tekening? Ik kijk graag met je mee. Door jezelf vragen te stellen over bijvoorbeeld kleurgebruik, symboliek en energie van de tekening, kom je al een heel eind. Maar soms is het fijn als iemand anders de vragen stelt en jou zo op weg helpt inzicht te krijgen. Ik help je graag. Dat kan in mijn huiskameratelier of online naar wens.
Op mijn website vind je de optie bij ‘minisessie’. Onderaan vind je de link.
Een minisessie kan ook als je graag je verhaal (nog eens) vertelt. Rouw heeft woorden nodig. Telkens weer. Soms opnieuw, jaren na een verlies. Vertel maar, ik luister.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Gisteren had ik tekenles. Leuk om weer nieuwe inspiratie op te doen en om nieuwe mensen te ontmoeten met dezelfde interesse.
We kregen de opdracht om verschillende slakken te tekenen, met diverse materialen. ‘Dit is een goede oefening voor mij’ vertelde degene met wie ik aan tafel zat. ‘Vertragen’. Hij bleek een druk gezin en drukke baan te hebben.
‘Nou, ik leefde lange tijd als een slak’, zei ik, en vertelde over verlies en rouw en hoe moe je daarvan kunt zijn. Dat je het liefst in je huisje blijft zitten en geen energie hebt om naar buiten te gaan. Ja je wéét dat wandelen zo goed voor je is….
Vertragen is niet altijd een keuze. Zo mijmerde ik vanochtend tijdens het tekenen van deze slak. Nee, soms kún je niet sneller.
Ik ben een slak en sta dus voor vertragen. Dat is helemaal top in deze tijd. Maar ik moet je iets vertellen: Ik zou zo graag kunnen versnellen.
De weg door rouw is lang…..
Een vleugje geluk en hartzaken.
Creatieve inspiratie:
Als je lijnen door elkaar heen tekent, ontstaan scherpe hoeken. Die maak je zachter door rondingen te maken. Zo kun je je verbinden met je pijn, aandacht geven en bewust verzachten. Van scherp naar zacht.
Bovenstaande tekeningen zijn een voorbeeld van NeurographicArt. Het is een fijne manier van troostvol tekenen. Geen haast, geen stress, maar lijn voor lijn. Stukje bij beetje. En dan ontspannen inkleuren.
Online Tekencafé
Wil je een keer meedoen met het online tekenen, maar kun je niet op maandagmiddag? Fijn als je doorgeeft wanneer je wél wilt. Mogelijk kan ik een ander dagdeel inplannen.
‘Kan ik iets voor je doen?’
Wist je al dat mijn troostboek nu ook in het Fries te beluisteren is?
Klik hier om even fijn achterover te leunen en te luisteren. Ook mooi als je geen Fries verstaat.
Via deze link kun je ook het boek bestellen. Gewoon in het Nederlands geschreven hoor.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’. Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw? Schrijf je dan hier in.
Door de site te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
Deze site is standaard ingesteld op 'cookies toestaan", om je de beste mogelijke blader ervaring te geven. Als je deze site blijft gebruiken zonder je cookie instellingen te wijzigen, of als je klikt op "Accepteren" hieronder, dan geef je toestemming voor het gebruik van Cookies.
