Categorie: blogs

Als vrolijk gekleurde zwevende vlekken bewogen ze door de knalblauwe lucht. Paragliders. We stonden onderaan de berg waar blijkbaar bovenaan die zweeftocht van de paragliders begon.

Dit beeld riep iets bij ons op van vrijheid en het leek ons leuk om te zien hoe die paragliders de sprong beginnen.

Fit en vol goede moed begonnen we aan de klim steil naar boven. Maar na een tijdje…

Hijgend en puffend klauterde ik de berg op.
Ik was in de Franse Ardennen, in een plaats ‘waar heuvels overgaan in bergen’.

Ja, dit steile pad kon je bepaald geen pad door de heuvels meer noemen.
Stukje bij beetje vorderde de route en steeds moest ik weer op adem komen.

Toen ik opnieuw luid hijgend en puffend even stilstond, werd ik ingehaald door een jong, sportief, atletisch persoon. Lichtvoetig en lachend ging hij me voorbij.

‘Is het nog ver?’ riep ik in mijn beste Frans. ‘Non, 2 á 3 cents mètres’.

Die afstand in hoogte zei me niet zoveel. Het was zwaar. Maar dat ‘non’ gaf me moed. ‘Non, ce n’est pas loin.’

‘Bon courage!’ riep hij nog vanuit de verte. Goede moed!

Ik vervolgde mijn weg, bemoedigd dat het niet ver meer zou zijn. Wat klonken die woorden toch mooi.

Na een weg vol inspanning kwam ik op een vlakte waar ik eindelijk kon ontspannen. Ik genoot van het uitzicht en ging helemaal op in het spektakel van die paragliders. Het starten, de sprong, het zweven en ook het landen…zo mooi om te zien.

Inspannen en ontspannen, de reis door rouw

Ik vergeleek mijn wandeling met een reis door rouw. Het is een zware klim en je kunt de afstand niet inschatten. Is het nog ver? Wordt het zwaarder of lichter? Hoe lang duurt de reis?

Als je een inspannende reis maakt, is het belangrijk om pauzes te nemen.
Weer op adem te komen.

Tekenen troost

In mijn nieuwe cursusprogramma gaat het vooral om ontspannen door creativiteit.

Ik bied graag een pleisterplaats waar je op adem kunt komen en waar je na een creatieve stop weer ‘Bon courage’ voelt.

Op mijn website staan verschillende workshops en cursussen.

Opnieuw geef ik workshops rond het labyrint én er is een heel nieuwe cursus ‘Tekenen troost’.

Zie ‘Nieuws’ 

Bon courage als je een moeilijke weg bewandelt!

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Gisteren werkte ik met veel plezier aan een schilderij. Ik had een groot doek staan, dat ik al eens beschilderde, maar het had nog niet de ‘wauw’-factor. Er miste iets. Er zat geen diepte in en geen verhaal. Met acrylverf kun je in lagen werken, dus dat deed ik. Ik heb een ‘trucje’ dat voor mij altijd werkt. Straks meer daarover.

Ik worstel wel vaker met schilderingen. Soms vind ik een schilderij mooi door de kleuren maar blijft het doek vlak en niet interessant. Als ik vrolijk aan het werk ben, heb ik niet altijd zin om donkere kleuren toe te voegen. Die geven juist diepgang en maken een schilderij boeiend.

Labyrint als trucje

Als ik echt niet weet hoe ik verder moet met een abstract schilderij, teken ik een labyrint over de onderste lagen. Dan heb ik weer richting en weet ik hoe ik verder kan.

Dat past mooi bij de symboliek van het labyrint: een labyrint bestaat uit één weg, je weet dus altijd hoe je lopen moet, hoe je verder kunt.

Hoe teken je een labyrint

Hoe teken je een labyrint? Daar zijn verschillende manieren voor. Ik geef je een voorbeeld van een eenvoudig Kretensisch labyrint. Je tekent het met een trucje.

Creatieve inspiratie

In dit filmpje kun je zien hoe je vanuit het tekenen van een kruis een Kretensisch labyrint kunt tekenen.
Er zijn meer manieren om labyrinten te maken. Je kunt ook een eerste opzet maken door een aantal cirkels te tekenen.

Lijkt het je leuk om zelf aan de slag te gaan met labyrinten? Ik heb een mooi zomers programma bedacht.

Zomerse Workshops: Labyrint tekenen

Vind jij labyrinten ook zo fascinerend door het lijnenspel, de kern in het midden en alle verschillende vormen?
Wat is de symboliek eigenlijk? Waarom zou je je met labyrinten bezighouden?

In de zomerse workshops geef ik een korte toelichting op de betekenis, maar we gaan ons vooral richten op het tekenen en kleuren. In deze workshops werken we niet met een passer. Als je leert hoe je een labyrint tekent, kun je dat later zelf verder uitwerken met een passer. Zo hoef je niet te worstelen met een passer (wat vaak het geval is als je de passer niet vaak hanteert), en kun je je richten op het kleuren vanuit je gevoel.

We kleuren met kleurpotloden, krijt of ecoline, of de combinatie daarvan.

Ook zonder passer is het tekenen van klassieke labyrinten soms even hersengymnastiek. Maar er zijn trucjes én ik help je stapsgewijs op weg.

Bij elke workshop leer ik je ook hoe je je eigen fantasie labyrint kunt ontwerpen.

Heb je zin om mee te doen? Geef je dan op via de mail, chat of app.

Agenda

Online Tekencafé

Het Kretensisch labyrint

Labyrint van Chartres

‘The man in the maze‘

‘The Aztec Sun labyrinth’

Hartlabyrint

Aanbieding

In de zomermaanden, tot en met augustus, reken ik geen verzendkosten bij producten boven de € 12,-

Dat betekent maar liefst € 4,80 voordeel als je mijn troostboek ‘Kan ik iets voor je doen?’ bestelt.
Bestel je een kunstwerkje dat niet door de brievenbus past? Dan scheelt dat € 8,-

Of bestel kaarten zoveel je wilt, zonder verzendkosten dus.  

Zomertijd

De komende maanden ben ik thuis en blijf schilderend, schrijvend en tekenend aan het werk. Daarnaast heb ik ruimte voor workshops op maat voor vier personen. Datum volgens afspraak.

Wist je trouwens dat ik ook in opdracht werk? De afgelopen tijd mocht ik een mooi logo ontwerpen en maakte ik een labyrintschilderij in gevraagde lievelingskleuren.

Of je nu wel of niet op vakantie kunt, je kunt altijd onderweg in je fantasie. En als je daar dreigt te verdwalen, loop een labyrint en volg de weg naar binnen.
Goede reis gewenst.

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

‘Ze zeggen dat ik het moet accepteren, dat ik positief moet blijven en dat ik het een plekje moet geven’ ..en er volgde nog meer tekst over hoe moeilijk ze het vindt: De weg van rouw, ook na al die jaren. Ze mist haar partner. Ze heeft moeite met mensen om haar heen die zo oordelen. Dat steunt haar bepaald niet.

Een van de rouwfasen (Elisabeth Kúbler Ross) is ‘accepteren’.

Als je bedenkt dat je de dood van een lieve naaste moet accepteren is dat toch niet te doen? Nee, dat is moeilijk, zo niet onmogelijk. Het gaat om het accepteren van je gevoelens.

Dat is denk ik het loslaten, waar ik in mijn vorige blog over schreef. Tranen laten gaan in plaats van ze tegenhouden. Tegen jezelf mogen zeggen ‘wat mis ik je vandaag verschrikkelijk’ in plaats van ‘ik moet, (ja móet) vooral aan de mooie herinneringen denken’.

Als mensen tegen je zeggen: ‘Je moet het accepteren’, klinkt dat als iets dwingends, ook qua tijd. Zou het niet mooier zijn om te zeggen ‘Je mag je gevoelens accepteren, je hoeft je niet anders voor te doen dan je je voelt. Neem je tijd.’

Hebben mensen tegen jou weleens gezegd dat je moet accepteren? Hoe is dat voor jou?

Laten we lief zijn voor elkaar

Iedereen rouwt anders en mist op zijn/haar eigen wijze. Rouw laat zich niet definiëren in vorm, tijd of intensiteit. Laten we dat accepteren en lief zijn voor elkaar. Niemand hoeft altijd positief te blijven. Vervang het ‘stil maar’ in ‘huil maar’ en laten we voor altijd de woorden wissen: ‘Je moet het een plekje geven’. Mensen met rouw hebben steun en liefde nodig, geen oordeel.

Creatieve inspiratie

Hou jij ook zo van vlinders?

Een vlinder verschijnt en verbindt. Je denkt aan je overleden dierbare. Een vlinder raakt je in je hart. Daarom is het tekenen van de harteknoop met vlinder zo fijn. Al tekenend voel je de verbinding in liefde.

In bovenstaande tekening zie je lijnen onder en boven elkaar. Een geweven vlinder. Rouw en liefde verweven.

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Wat is dat toch heerlijk als je energie kan stromen hè. Tijdens een lange wandeling gisteren, stond ik een poosje stil bij een waterstroompje. Ik liet me even meedrijven met mijn eigen gedachten over stromende energie en loslaten.

Ik had juist een les gevolgd bij Jan Bommerez, over durven loslaten. Mooi hoe hij het woord anders uitsprak dan ik gewend was. De klemtoon op láten. In een seconde tijd voelde het woord zo anders en voor mij zoveel prettiger.

Zo vaak ‘moet’ je loslaten alsof je bewust iets moet dóen in plaats van laten. Als je bewust uitademt, volgt de inademing als vanzelf. Maar dat valt vaak niet mee als je druk bent of als je belast wordt door veel nadenken, of door verdriet. Dan zet energie zich vaak vast.

Als ik wandel, kan vastzittende energie gaan stromen. Mijn denkhoofd met moeilijke dingen of vol verliesverdriet krijgt ruimte voor Zijn. Ik voel de grond onder mijn voeten. Mooi hoe de natuur antwoorden geeft. Laat maar stromen. Laat maar zijn.

Als ik schilder, kan vastzittende energie gaan stromen. Alles mag er zijn. Vreugde en verdriet.

Als ik labyrinten teken, word ik me bewust van de weg die ik ga. Heen en weer geslingerd door allerlei bochten. Onderweg naar het centrum.

Wandelen is denk ik de fijnste manier van grond onder je voeten (terug)vinden en je gedachten te laten gaan. Je lijf te voelen. Zó nodig in een druk leven waar het hoofd vaak overuren maakt. Maar het is niet altijd mogelijk om te wandelen. Schilderen of tekenen, bewegen op papier helpen ook om te ontspannen en los te laten. Te láten. Dan kan energie weer stromen.

Wil jij ook in beweging komen en loslaten? Kijk eens bij het programma van de workshops op mijn website en schrijf je in voor een inspirerende workshop.
https://wilmakoolstra.nl/agenda/

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Een nieuwe dag en nieuwe kansen. Ben jij daar ook weleens blij mee?

Ik wel, want het lukte me gisteren niet. Ik had allerlei plannen en probeerde mijn inspiratiemail te schrijven.

Het is een nieuwe zonnige dag. Ik zit weer achter mijn laptop en de lat ligt wat lager. Ik ga schrijven over de lente, over een nieuwe richting in mijn werk en ik deel mijn tekening van een bijzonder zonnig labyrint. Wil je weten hoe je dit labyrint tekent? Aan het eind van de mail staat een link naar een filmpje van ‘the making of’.  

Dit jaar bleef het nog zo koud en regenachtig in maart. Ik vond dat eerlijk gezegd soms best fijn. Regendagen zijn de beste tekendagen. Wat ik teken en schilder? Soms laat ik me door de regendruppels (tranen?) inspireren en soms kies ik bewust voor het tekenen van de zon. Ik kies zonnige kleuren of ik maak een zonnig labyrint. In een tekening kan ik kiezen: zon of regen?

21 maart

Op de eerste lentedag zijn dag en nacht even lang. Het is even lang licht als donker. Ik vind het een mooi gegeven en zo passend bij mijn persoonlijke verhaal. Het licht en het donker, nieuw lenteleven en de dood kunnen niet dichter bij elkaar zijn dan op deze dag, de sterfdag van mijn zoon.

Elk jaar voel ik het intense gemis (nee dat slijt niet door de tijd, hoe zou ik vandaag minder missen dan een jaar of jaren geleden?) én ik verwonder me over het nieuwe leven in de natuur. De zachtroze bloesem als een liefdevol teken: doe maar zacht, wees lief voor jezelf. De gele forsythia als blije lach en de vogels die zich als troostvogels laten horen.

Her-inneringsdag

Hoe doe je dat, zo’n sterfdag herdenken, doorleven, overleven? Of kun je een sterfdag vieren?

Voor mij is het inmiddels 7 jaar geleden dat ik afscheid moest nemen van Robbin. Elk jaar hebben we (mijn man, mijn oudste zoon en ik) een ‘Robbindag’. We denken aan hem, praten over toen en we vieren het leven door iets bijzonders te ondernemen.

Hoe doe jij dat met herinneringsdagen? Kom je ze moeilijk door, sta je er bij stil of ga je gewoon aan het werk? Onderneem je iets of juist niet?

Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Om ruimte te krijgen voor iets nieuws, moet je soms eerst iets ouds loslaten. Gisteren heb ik een knoop doorgehakt: Ik ga stoppen met het geven van individuele creatieve rouwbegeleiding.

Mijn kunstenaarshart schreeuwt om meer aandacht en tijd. Ik wil meer tijd nemen om te schilderen en te tekenen. Het thema rouw blijft daarin wel verweven. Zo ben ik bezig met het maken van een boek over creativiteit bij rouw. Ik blijf dus wel creatieve inspiratie delen.

Ik weet nog niet precies hoe mijn werk zich verder zal ontwikkelen. Ik ben onderweg in het labyrint. Step by step… Het pad ontstaat door het te lopen.

Het labyrint is thema van een aantal nieuwe workshops.De data staan in de agenda. Aan de orde komen:

Het kretensisch labyrint
Labyrint van Chartres
The man in the maze
The Aztec sun labyrinth

Welkom als je zin hebt om samen met anderen te tekenen en elkaar te inspireren.

Het wordt steeds lichter

Na 21 maart worden de dagen steeds langer en lichter. Ik wens het je toe als je de moeilijke weg van rouw bewandelt: meer licht en warmte en ruimte voor liefdevolle herinneringen. Zoals de weg in het labyrint steeds meer naar het licht in de kern leidt.

Creatieve inspiratie

Hier kun je de stappen zien van het tekenen van het Aztec Sun labyrint.

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Een lieve vriendin stuurde me een link naar YouTube, naar het lied van Karsu: Mijn liefste, waar ben je nu? 

Zoekend naar rust, pak ik een groot vel tekenpapier en begin zomaar wat te tekenen. Lijnen en vormen. Ik herhaal de lijnen en vormen en langzamerhand ontstaat er iets. Langzamerhand voel ik me rustiger en begin ik ook weer plezier te krijgen in het creëren. Hieronder zie je het eindresultaat van het grote vel dat zich stukje bij beetje vulde. Later legde ik de gevouwen vogeltjes erop.

Het is een manier van tekenen die ik altijd fijn vind. Als ik te stil zit en er weinig uit mijn handen komt, of als ik zo’n golf van rouw en gemis voel die verlammend werkt, vinden mijn handen toch altijd weer hun weg over het papier.

Tekenen is zo’n fijne manier van bewegen (op papier), als jezelf niet in beweging kunt komen. Misschien teken je al op deze manier. Het zijn de ‘toevallige’ tekenkrabbels in je agenda, op blaadjes van je vergaderpapier en op die krant die toevallig naast je ligt als je telefoneert. Kenmerkend: de herhaling van lijnen en vormen. Ze worden de telefoonkrabbel, droedelArt, droedelen of doodlen.. en ook wel stromingsbeelden genoemd.

De patronen die ontstaan doen aan Zentangle tekenen denken. Het verschil? Bij Zentangle ga je uit van een patroon dat je natekent. Stromingsbeelden ontstaan vanzelf.

Ik tekende op A4 papier waarvan ik later stroken knipte. En ja, daarvan maakte ik weer mijn troost- en geluksvogeltjes.

Stromingsbeelden

1.     Lijnen en herhalen van lijnen
2.     Vormen en herhalen van vormen
3.     Tekenen om een kern
4.     Tekenen van spiralen
5.     Stralen vanuit een kern

Hier zie je de vogeltjes die ik met de 5 verschillende stromingsbeelden maakte.

Met deze voorbeelden kun je natuurlijk zelf de stromingsbeelden tekenen. Vind je het fijn om stapsgewijs deze stromingsbeelden verder te ontdekken en te tekenen? Tijdens het Online Tekencafé op 6 maart gaan we hiermee aan de slag.

Agenda

Dinsdag 28 februari 10.00 – 12.00 uur
Troostvogeltjes vouwen en stromingsbeelden.
Plaats: Terborg.

Maandagmiddag 6 maart 14.00 – 15.00 uur
Online Tekencafé: Stromingsbeelden

Agenda plannen

Het online tekencafé is zoveel mogelijk op de eerste maandag van de maand, de workshops bij mij thuis zijn op onregelmatige data.

Wil je een keer een workshop plannen met vriendinnen of familie? Dan kunnen we een afspraak maken. Aan mijn tafel is plaats voor vier personen, zodat we allemaal fijn teken/schilder ruimte hebben.

Nieuw

• Workshops voor rouwbegeleiders en -coaches -therapeuten die meer willen weten en ervaren over tekenen en schilderen bij rouw. Misschien een idee voor een intervisie bijeenkomst? Ik werk volgens afspraak. 
  
• Op de website Kleurenderwijs is mijn werk nu mooi ingedeeld in verschillende categorieën. Leuk als je een kijkje neemt.

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Niets doen is…
Terwijl de ochtend alweer een paar uur oud is, lees ik hoe belangrijk het is om van tijd tot tijd niets te doen. Heerlijk, want ik heb alleen nog maar koffie gedronken en een beetje voor me uit zitten staren. En ja, ik zat wat te lezen in een boek over creativiteit. Ik deed dus wel íets, maar het voelde als niets. Het was wel een bewuste keuze, de dag langzaam starten.

Wat is ‘niets’ doen voor jou?
Niets doen is niet altijd een keuze. Soms zit je hoofd te vol, dan kun je niet anders. Herken je dat? Dat je hoofd soms zo overloopt, dat je vergeetachtig bent, dat je je niet kunt concentreren? Dat je nergens aan toe komt?

Als je hersenen te veel bezig zijn met emoties, stress of andere complexe informatie, dan is het goed om te proberen afstand te nemen.  
Even ontspannen, wandelen, iets eenvoudigs doen, of iets kleins creëren, kunnen enorm helpen.

Creativiteit als krachtig middel

Als je veel met hoofd- en hartzaken bezig bent, is het fijn om iets creatiefs te doen. Tekenen en schilderen zorgen voor ontspanning, mits je geen hoge latten legt en naar perfectie streeft.

Ik heb een leuke vorm van creativiteit gevonden, die voor iedereen haalbaar is en waar je ‘innerlijk kind’ blij van wordt. Misschien volg je mij op de social media en heb je al mijn berichten voorbij zien huppelen. Want ja, wat ben ik enthousiast hierover: vogeltjes vouwen van papier.

Ik maakte een kort videofragment over het maken van de basisvorm. Zie hier: https://youtube.com/shorts/z-8FABqEhx4

Hieronder zie je hoe je zo’n gevouwen basisvorm kunt uitwerken tot een vogeltje. In het voorbeeld gebruikte ik mooi aquarelpapier en inkt. Om te beginnen is het fijn om met printerpapier te werken. Het vouwen gaat dan gemakkelijk.

Vind je het leuk om samen met anderen meer ideeën op te doen en te leren over verschillende papiersoorten en tekentechnieken? In februari staat een aantal workshops gepland. Hierbij werken we met dun printerpapier en bijenwasblokjes. Op speelse wijze creëren we een ondergrond waarvan we stroken knippen en de vogeltjes gaan vouwen.

Doe je mee aan een online workshop op de hieronder genoemde data? Geef je dan snel op via contact@wilmakoolstra.nl of via een privé berichtje. Je krijgt dan een bijenwasblokje (gratis en geen verzendkosten) toegestuurd.

Agenda

6 februari 14.00 – 15.00 uur Online Tekencafé Bijdrage € 15,-

NIEUW: Avondworkshop online tekenen op
15 februari 20.00 – 21.00 uur. Bijdrage € 15,-

In de online workshops kunnen maximaal 10 mensen meedoen. Het is fijn om met elkaar in gesprek te kunnen gaan en elkaars werk te zien. Met een grote groep kan dat niet.

15 februari
Workshop Troost- en geluksvogeltjes maken.
Plaats: Van Wischstraat 61, Terborg. Tijd: 10.00 – 12.00 uur.
Investering: twee uur tijd en aandacht voor jezelf en €45,-. Inclusief alle materialen, koffie, thee. We werken met mooie materialen.

Ik heb hier plaats voor vier mensen.

Nieuw:

• Over mijn troostboek ‘Kan ik iets voor je doen?’
  Het boek is inmiddels al voorgelezen in het Achterhoeks, Zeeuws, Fries en als nieuwste kwam de Vlaamse versie binnen. Met dank aan ieder die het zo mooi voorleest. Luister via deze link naar Lut, die in het Vlaams leest.
  Vanuit deze link kom je gemakkelijk bij de andere voorlezers.
  Je kunt het boek in een aantal bibliotheken lenen.
  Zelf het boek bestellen kan via de website Kleurenderwijs.nl
  
• Ben je op zoek om je rouw op creatieve wijze te uiten? Of wil je jouw persoonlijke verhaal vertellen? Op de website wilmakoolstra.nl vind je informatie. Ik loop graag een stukje met je mee.
  
• Kaartenactie:
  Je kunt nog tot en met 1 februari gebruik maken van de actie 10 kaarten voor €10,- Dit geldt voor de enkele kaarten. Daarna zijn ze weer €1,50 per stuk (exclusief verzendkosten)
  
• Mijn webshop heeft een nieuwe categorie: Troost- en geluksvogeltjes.
  De eerste mini kunstwerkjes staan al op de site.

Voor het nieuwe jaar wens ik je van harte:
Hoop, Vertrouwen, Liefde en Geluk.

Geluk.
Ook al voel je dat nu misschien niet, door je grote gemis, door persoonlijke zorgen of door de situatie in de wereld…

Ik wens je veel mooie momenten in het komende jaar.

Geluk dient zich vaak aan in iets kleins. Een kopje thee of koffie, een mooie bloem op je pad, een lief woord, blijken van empathie, of in een lied dat plotseling klinkt. Wat is voor jou iets moois waar je, misschien voor even, blij van wordt?

Geluk is:

Een lied in de morgen
dat je voor even doet vergeten hoeveel je mist,
hoeveel zorgen…

Een lied dat in pure blijdschap klinkt,
in duizend kleurrijke bloemen.

Een lied dat je hart raakt,
omdat opeens een mooie herinnering in je opkomt.

Ik maakte deze kaart vorig jaar (wat klinkt dat opeens ver weg hè).

Op kleurenderwijs staat een mooie kaartenactie vermeld: 10 kaarten voor € 10,- (excl. verzendkosten).
Deze geldt voor de hele maand januari.

Omdat het ‘gewone’ leven soms zo stil en donker is en we wel wat kleuren kunnen gebruiken in de grijze januarimaand. Klik op bovenstaande afbeelding van de kaart ‘Geluksvogel’ voor meer informatie.

Op 9 januari is er weer Online Tekencafé.

Tot zover deze nieuwjaar mail. Volgende keer volgt weer creatieve inspiratie.

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Een persoonlijk verhaal over een van de mooiste dagen van mijn leven

Het is weer december. Sinterklaas en kerst vallen steeds meer samen.

Sint- en kerstspullen staan naast elkaar in de winkels. Met een vriendin loop ik begin november al bij Intratuin om lekker sentimenteel in kerstsferen te verdwijnen. Sint is nog niet eens in het land. Best verwarrend maar als volwassene wel te begrijpen. De kalender geeft de juiste tijd wel aan.

Mijn gevoel kan niet meer mee in tijdsbeleving. Dagen, weken, maanden, jaren vliegen voorbij. Dit jaar is het ‘alweer’ de 7e Kerst zonder Robbin. Nee, ik schrijf deze keer niet uitgebreid over kerstmis of kerst-mis (het aantal dichters, dat deze woordspeling hanteert is ontelbaar…), ik vind kerst best heel gezellig bij mijn lieve familie. We proosten dan op het leven. Op het leven van mijn moeder, zij werd op een eerste kerstdag geboren. We proosten op Robbin en op allen die we missen. In liefdevolle herinnering.   

Een kerst-engel voor sinterklaas

4 december 2015, 04:37 uur. Ja, mijn man heeft de tijd genoteerd alsof het een geboorte betreft. Zo voelde het ook. Het telefoontje, op een tijdstip dat je daarvan schrikt. ‘Met Robbin’.

Misschien krijgen alle ouders weleens een telefoontje op een gek tijdstip. Na het uitgaan, als er geen treinen meer gaan, een kind in nood…

Maar dit telefoontje was een geschenk uit de hemel en engelenwerk. We hadden ruim drie en een half jaar geen contact meer met Robbin. Na machteloosheid en intens gemis van jaren, was daar opeens zijn stem. Ik vroeg: ‘Zullen we naar je toe komen?’ Dat was goed. Dat was goed. Dat was goed!

In mij jubelde een engelenkoor. Engelen op 4 december. Hoe het was om Robbin weer in mijn armen te sluiten? Hoe het was hoe hij vol trots zijn mooie woonruimte liet zien en vertelde over zijn stapel prachtige tekeningen? Hoe het was?

Ik heb er geen woorden voor én zou er een boek over kunnen schrijven. Zijn verhaal dat jarenlang zo verdrietig was, zo eenzaam. Zijn ziekte (psychiatrie) die zo moeilijk te verklaren was. Niemand die hem begreep. Zijn keuze om ons er niet mee te belasten. Maar dat begrepen we later pas. We dachten dat hij heel boos op ons was, om de beslissing die we hadden moeten maken voor zijn opname. Zijn verhaal dat in een hele maand december zo jubelend was, in januari en februari weer minder vrolijk werd en zo verdrietig eindigde in maart. Nee, daar ga ik geen boek over schrijven.

Liever maak ik boeken met inspiratie om te delen. Over tekenen en troost. Over herinneringen schilderen en hoe je verdriet creatief kunt verwerken.

Robbin vond ook troost in tekenen. Hij tekende elke dag, zo mooi symbolisch, een vraagteken.

Een liefdevolle kerst

En nu is het dan weer bijna kerst.

Ik wil je natuurlijk het beste wensen in deze soms donkere tijd. Ik hoop dat je niet te veel móet van jezelf of van anderen.
Luister goed naar jezelf. Wat is jouw behoefte? Maak het kenbaar. Wees liefdevol, in eerste instantie naar jezelf.

Als je een pyjama dag wilt, hangend op de bank, film kijken of een boek lezen, tekenen, of alleen maar slapen…? Gewoon dóen.

Ben je niet graag alleen, dan wens ik je iemand toe die bij je is. Wil je graag uitbundig feestvieren met kerst of lekker koken? Dat gun ik je.

Namen blijven noemen

Voor wie rouwt: mensen in je omgeving vinden het vaak moeilijk om de naam van je dierbare te noemen. Ze zijn bang dat je dan ‘weer’ verdrietig wordt. Terwijl je juist extra verdrietig wordt als niemand meer aan jouw lieve… lijkt te denken. Het is misschien moeilijk voor je om die ruimte te nemen, maar noem de naam van wie je mist. Misschien kun je een mooie herinnering delen.

Voor wie kerst viert en er wil zijn voor iemand met rouw: Noem de naam van de dierbare naaste. Deel zo mogelijk een mooie herinnering. Herinneringen zijn als cadeautjes. Een naam noemen van iemand die gemist wordt is misschien moeilijk voor jou, de naam niet meer noemen kan zo pijnlijk zijn voor de ander.

Creatieve inspiratie

December is een heerlijke maand om collages te maken. De reclamefolders staan vol bling-bling en kleurrijke plaatjes. Misschien heb je nog wel oude tijdschriften liggen, of een oud boek waar je nooit meer in leest of in kijkt.

Ik maakte deze week een collage met het thema ‘regendruppel’. Al doende verbond ik me meer en meer met de druppel als traan. En nu zie ik overal de vorm van een traan. Daar kun je dan ook weer een vlammetje in zien.

Het is maar hoe je kijkt. En zo kom ik weer bij kerst. Ook die dagen zijn zoals jij ze bekijkt. Ik wens je een vredevolle, liefdevolle blik.

Hier vind je de webshop op kleurenderwijs.nl

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.

Vanochtend schreef ik een verhaaltje. Over een slak. Ik bén de laatste tijd (weer) helemaal een slak. Zo bedacht ik dat de Slak de hoofdrol mag spelen in mijn nieuwe boek. Ja, ik ben begonnen aan het maken van een nieuw boek. Hoe en wat precies weet ik nog niet. Iets over troost en tekenen in tijden van rouw, of misschien wordt het wel een verhaal over vertragen in de tijd.

Ik geniet nu al van het hele maakproces. En ja, het zal even duren. Eeeeeven hè, want ik ben die slak 😊

Herken jij je in traag zijn door omstandigheden? Door verlies en verdriet bij rouw? Door ziekte? Of ben jij iemand die juist heel hard gaat werken? Of móet werken?

Mijn verhaaltje

‘Ik ben op zoek’, zei de Slak.
‘Naar wát?’ vroeg de Vroege Vogel.
‘Naar de zin.’
‘De zin van wát?’
‘Ja, precies dát! De zin van wat, van wie en van waarom.
Zeg maar de zin van het leven.’
‘O, dat duurt wel eeeeeven’ zei de Vroege Vogel. (En hij dacht: de Slak en éven??)
‘Wil je helpen zoeken?’ vroeg de Slak en hij vond zichzelf erg dapper dat hij om hulp durfde vragen.
‘Nee’, zei de vroege Vogel, ‘dát kun je alleen maar zelf’.

‘Jaaa, ja’, zei de Slak en hij vervolgde zoekend en slenterend zijn trage tocht…

De zin van het leven?

Het is een serieuze vraag waar je waarschijnlijk niet zomaar even een antwoord op hebt. Zeker niet als je iemand zo mist. Ik heb de vraag voor mezelf eenvoudiger gemaakt door een stapje terug te doen en er een verhaaltje omheen te schrijven. Dat doe ik nu met meerdere aspecten van rouw. 
Zo kan ik lichter en luchtiger naar mezelf kijken. Tekeningen of andere creaties verbinden mijn woorden met mijn gevoel. Hierin ligt ook mijn creatieve tip besloten.

Creatieve tip

Schrijf een kort verhaaltje over een dier waarmee jij een bepaald gevoel hebt. Een dier dat al bestaat of een fantasiedier met kenmerken van jezelf. Of schrijf alleen zijn kwaliteiten of tekortkomingen op.
Teken het dier.
Plaatjes zoeken en/of een collage maken is ook fijn om te doen. Bekijk je werk op een afstandje. Wat zegt dit beeld je?

Door iets te creëren kun je je hoofd wat leeg maken. Want wat gaat er veel in je om als je rouwt hè.

Vragen over je tekening?

Wil je meer weten over je tekening? Ik kijk graag met je mee. Door jezelf vragen te stellen over bijvoorbeeld kleurgebruik, symboliek en energie van de tekening, kom je al een heel eind. Maar soms is het fijn als iemand anders de vragen stelt en jou zo op weg helpt inzicht te krijgen.
Ik help je graag. Dat kan in mijn huiskameratelier of online naar wens.

Op mijn website vind je de optie bij ‘minisessie’. Onderaan vind je de link.

Een minisessie kan ook als je graag je verhaal (nog eens) vertelt.
Rouw heeft woorden nodig.
Telkens weer. Soms opnieuw, jaren na een verlies.
Vertel maar, ik luister.

Hier vind je informatie over de minisessie

Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.