Vanochtend zag ik een foto van een vader die zijn zoontje op zijn schouders draagt.
Een mooi beeld, dat mij inspireerde om deze tekening te maken.
Een vader en een zoon…dat roept verschillende dingen bij me op. Mooie herinneringen aan een gouden tijd én gemis. Het vogeltje dat weggevlogen is en niet meer terugkomt….
Als ik nu naar deze tekening kijk, zie ik verschillende dingen. Ik kan me verplaatsen in de zorgzame vader die zijn kindje draagt.
Ik kan me ook verplaatsen in het kind dat gedragen wordt. Je gedragen voelen is fijn: Er zijn mensen die om je geven en je een helpende hand of steunende schouder bieden als dat nodig is.
Waarom wordt dit vogeltje gedragen? Kon het niet meer vliegen, was het moe, of wilde het plezier beleven en even hoog boven alles uit kijken?
Het is best leuk om je tekening zo te bekijken, jezelf vragen te stellen en je eigen verhaal erin te zien.
Betekenissen
Ik kreeg deze week de vraag naar de betekenis van twee van mijn schilderijen.
Mooi zo’n vraag. Het liet me opnieuw bewust naar deze schilderijen kijken. Als je een werk ‘Abstract’ noemt, zoals ik bij bovenstaand schilderij deed, kan de kijker er zelf van alles inzien. Daarbij betekent ‘abstract’ voor mij hetzelfde als ‘zonder titel’.
Ik vind het fijn als mensen een beeld op zich laten inwerken en hun eigen verhaal eraan geven. Maar nu vroeg iemand naar míjn verhaal. Dus ik probeer nu te verwoorden, wat ik intuïtief schilderde.
Ik heb de titel veranderd in: ‘Innerlijke vreugde’. Ik schilderde in een mooie tijd. Een tijd waarin ik me licht en happy voelde. Ik weet nog precies wanneer. Het was kort na mijn verhuizing naar de Achterhoek. Ik voelde rust en ruimte om heerlijk ontspannen aan het werk te gaan.
Het schilderij is opgebouwd in verschillende lagen. De ondergrond is donkerroze en daaroverheen schilderde ik steeds meer lichte kleuren roze, wit, geel en meer.
‘Roze dankt zijn naam aan de roos. De roos met haar zachte, zoete geur. Als je roze in een ruimte toepast, neemt het negatieve gevoelens weg en geeft het de ruimte een milde, liefdevolle sfeer’ (bron: ‘Kleur ben je zelf’).
Ik denk dat ik daarom zo blij ben met dit schilderij. De zachte uitstraling is sfeervol én het herinnert me aan de mooie tijd waarin ik het schilderde.
Het wit en lichtgeel geven me een gevoel van verbinding met iets waar ik geen woorden voor heb. Iets met licht en kracht van boven. Maar ook een innerlijke stilte.
Ik heb het schilderij vanuit mijn gevoel intuïtief opgebouwd in lagen. Zonder vooropgezet plan dus.
De kijker (koper?) ziet zijn eigen verhaal. Wat zie jij?
Het tweede schilderij kreeg als titel ‘Ik heb voor jou de zon geplukt’. Ik schreef al eens eerder over het ontstaan van dit schilderij:
Alleen maar vrolijke plaatjes maken, lijkt op ontkenning van alle verdriet. Tegelijk helpt het ook. Toen ik gisteren de zon maakte, voelde dat als een bevrijding, na het verwerken van de prut op mijn schilderdoek. ( dat was nog ff technisch gedoetje, ik gebruikte een gel medium om koffiedik op te plakken)
In mijn werk maak ik keuzes. Soms heb ik aandacht voor het donker, verlies, verdriet, en dan heb ik weer aandacht voor moed, kracht, zacht en troost.
Rouw heeft ruimte nodig.
Wie rouwt, heeft kleur en troost nodig.
En zo is mijn schilderij geworden:
‘Ik heb voor jou de zon geplukt’
Hierbij lag de titel door de afbeelding voor het oprapen.
Geel is de meest blije kleur. En goud (de kleine zon) is het mooiste wat je jezelf mag gunnen. Tot zover over mijn schilderijen.
Als je meer over de betekenis van kleuren wilt lezen, is dit een mooi boek.
Ik wens je voor de komende tijd de warmte van de zon en de mooiste kleuren.
Vind je het fijn om samen met anderen kleur te geven aan je dag? Kijk eens bij de Agenda. Misschien zit er iets voor jou bij. Welkom!
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van mijn Wekelijkse Inspiratie.
Wil jij ook gratis wekelijks een mail met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.