Vleugellam
Ken je dat? Dat overspoelende gevoel? Geraakt worden en niets meer kunnen.
De hele wereld rouwt momenteel. Het is echt verschrikkelijk. Mijn hart huilt. Hier stoppen mijn ‘zinnige’ woorden.
Het valt me moeilijk om in deze dagen te schrijven. De oorlog in Oekraïne heeft een verlammende werking op me. Ik denk op veel mensen. Iedereen leeft nu in angst. En iedereen gaat er weer anders mee om. Hoe doe jij dat? Wat doe je en wat juist niet?
Ik voelde me een vleugellam vogeltje, dat het liefst in een hoekje ging zitten wachten tot het over zou zijn. Maar na de eerste schok en vreselijke beelden op tv, voelde ik een enorme drive om te gaan tekenen en mijn gevoel te uiten. En ik vond rust in het kleuren met kleurpotloden.
Veerkracht
Mensen hebben veel veerkracht. Maar wat als je weinig reserve hebt? Als je zelf al rouwt om persoonlijk verlies en de hele wereld rouwt? Wordt jouw rouw erger? Of heb je daar niet eens meer ruimte voor?
Tekenen heeft mij mijn hele leven al geholpen. Als kind al bij kleine verdrietjes, als volwassene in tijden van somberte. En na het overlijden van Robbin hield tekenen me op de been. Terwijl ik alleen maar stil kon zitten, kon ik wél tekenen, of iets vegen in koffieprut.
Vreugde
Ik vind het altijd weer bijzonder hoe blij ik word als ik iets maak. Als ik zomaar wat krabbel óf uitdrukking kan geven aan emoties. Ook aan de heel verdrietige. Het is net alsof ik dan even opgetild word uit iets zwaars. Het geeft me lucht. En meer. Ik ben ook altijd trots als iets mooi is geworden.
Verlangen naar vrede
De laatste tekening die ik afgelopen week maakte. Daarbij koos ik de kleuren van Oekraïne.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van mijn Wekelijkse Inspiratie.
Wil jij ook gratis wekelijks een mail met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.