Wat is dat toch heerlijk als je energie kan stromen hè. Tijdens een lange wandeling gisteren, stond ik een poosje stil bij een waterstroompje. Ik liet me even meedrijven met mijn eigen gedachten over stromende energie en loslaten.
Ik had juist een les gevolgd bij Jan Bommerez, over durven loslaten. Mooi hoe hij het woord anders uitsprak dan ik gewend was. De klemtoon op láten. In een seconde tijd voelde het woord zo anders en voor mij zoveel prettiger.
Zo vaak ‘moet’ je loslaten alsof je bewust iets moet dóen in plaats van laten. Als je bewust uitademt, volgt de inademing als vanzelf. Maar dat valt vaak niet mee als je druk bent of als je belast wordt door veel nadenken, of door verdriet. Dan zet energie zich vaak vast.
Als ik wandel, kan vastzittende energie gaan stromen. Mijn denkhoofd met moeilijke dingen of vol verliesverdriet krijgt ruimte voor Zijn. Ik voel de grond onder mijn voeten. Mooi hoe de natuur antwoorden geeft. Laat maar stromen. Laat maar zijn.
Als ik schilder, kan vastzittende energie gaan stromen. Alles mag er zijn. Vreugde en verdriet.
Als ik labyrinten teken, word ik me bewust van de weg die ik ga. Heen en weer geslingerd door allerlei bochten. Onderweg naar het centrum.
Wandelen is denk ik de fijnste manier van grond onder je voeten (terug)vinden en je gedachten te laten gaan. Je lijf te voelen. Zó nodig in een druk leven waar het hoofd vaak overuren maakt. Maar het is niet altijd mogelijk om te wandelen. Schilderen of tekenen, bewegen op papier helpen ook om te ontspannen en los te laten. Te láten. Dan kan energie weer stromen.
Wil jij ook in beweging komen en loslaten? Kijk eens bij het programma van de workshops op mijn website en schrijf je in voor een inspirerende workshop.
https://wilmakoolstra.nl/agenda/
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.