Een nieuwe dag en nieuwe kansen. Ben jij daar ook weleens blij mee?
Ik wel, want het lukte me gisteren niet. Ik had allerlei plannen en probeerde mijn inspiratiemail te schrijven.
Het is een nieuwe zonnige dag. Ik zit weer achter mijn laptop en de lat ligt wat lager. Ik ga schrijven over de lente, over een nieuwe richting in mijn werk en ik deel mijn tekening van een bijzonder zonnig labyrint. Wil je weten hoe je dit labyrint tekent? Aan het eind van de mail staat een link naar een filmpje van ‘the making of’.
Dit jaar bleef het nog zo koud en regenachtig in maart. Ik vond dat eerlijk gezegd soms best fijn. Regendagen zijn de beste tekendagen. Wat ik teken en schilder? Soms laat ik me door de regendruppels (tranen?) inspireren en soms kies ik bewust voor het tekenen van de zon. Ik kies zonnige kleuren of ik maak een zonnig labyrint. In een tekening kan ik kiezen: zon of regen?
21 maart
Op de eerste lentedag zijn dag en nacht even lang. Het is even lang licht als donker. Ik vind het een mooi gegeven en zo passend bij mijn persoonlijke verhaal. Het licht en het donker, nieuw lenteleven en de dood kunnen niet dichter bij elkaar zijn dan op deze dag, de sterfdag van mijn zoon.
Elk jaar voel ik het intense gemis (nee dat slijt niet door de tijd, hoe zou ik vandaag minder missen dan een jaar of jaren geleden?) én ik verwonder me over het nieuwe leven in de natuur. De zachtroze bloesem als een liefdevol teken: doe maar zacht, wees lief voor jezelf. De gele forsythia als blije lach en de vogels die zich als troostvogels laten horen.
Her-inneringsdag
Hoe doe je dat, zo’n sterfdag herdenken, doorleven, overleven? Of kun je een sterfdag vieren?
Voor mij is het inmiddels 7 jaar geleden dat ik afscheid moest nemen van Robbin. Elk jaar hebben we (mijn man, mijn oudste zoon en ik) een ‘Robbindag’. We denken aan hem, praten over toen en we vieren het leven door iets bijzonders te ondernemen.
Hoe doe jij dat met herinneringsdagen? Kom je ze moeilijk door, sta je er bij stil of ga je gewoon aan het werk? Onderneem je iets of juist niet?
Een nieuwe lente, een nieuw geluid
Om ruimte te krijgen voor iets nieuws, moet je soms eerst iets ouds loslaten. Gisteren heb ik een knoop doorgehakt: Ik ga stoppen met het geven van individuele creatieve rouwbegeleiding.
Mijn kunstenaarshart schreeuwt om meer aandacht en tijd. Ik wil meer tijd nemen om te schilderen en te tekenen. Het thema rouw blijft daarin wel verweven. Zo ben ik bezig met het maken van een boek over creativiteit bij rouw. Ik blijf dus wel creatieve inspiratie delen.
Ik weet nog niet precies hoe mijn werk zich verder zal ontwikkelen. Ik ben onderweg in het labyrint. Step by step… Het pad ontstaat door het te lopen.
Het labyrint is thema van een aantal nieuwe workshops.De data staan in de agenda. Aan de orde komen:
Het kretensisch labyrint
Labyrint van Chartres
The man in the maze
The Aztec sun labyrinth
Welkom als je zin hebt om samen met anderen te tekenen en elkaar te inspireren.
Het wordt steeds lichter
Na 21 maart worden de dagen steeds langer en lichter. Ik wens het je toe als je de moeilijke weg van rouw bewandelt: meer licht en warmte en ruimte voor liefdevolle herinneringen. Zoals de weg in het labyrint steeds meer naar het licht in de kern leidt.
Creatieve inspiratie
Hier kun je de stappen zien van het tekenen van het Aztec Sun labyrint.
Deze blog is eerder verstuurd naar de ontvangers van ‘Tekenen van Troost’.
Wil jij ook gratis mails met creatieve inspiratie en blogs over rouw?
Schrijf je dan hier in.